Prakopjeŭ: Źniźcie ŭzrovień čakańniaŭ. Ja nie baču nivodnaj abjektyŭnaj pryčyny, kab nastupała adliha
Hramadski dziejač i były minski restaratar Vadzim Prakopjeŭ u efiry «Jeŭraradyjo» zajaviŭ, što paśla vyzvaleńnia Cichanoŭskaha rana pakavać čamadany tym, chto źjechaŭ ź Biełarusi.
Vadzim Prakopjeŭ kaža: kahości vyzvaleńnie Siarhieja Cichanoŭskaha mahło navieści na dumku pra toje, što ŭžo chutka adliha.
«Ja prašu vas źnizić uzrovień čakańniaŭ. Ja nie baču nivodnaj abjektyŭnaj pryčyny, kab tam nastupała adliha. Ja baču, što niezaležna ad zaviaršeńnia abo abstavin zamarozki ŭkrainskaj vajny ŭ Rasii budzie macnieć tatalitaryzm.
Represii buduć u Rasii ŭzmacniacca. Łukašenka, jaki znachodzicca i sam zahnaŭ našu krainu ŭ stanovišča sazłučanych sasudaŭ, abaviazany budzie być pieršym vučniem u škole. Dla svajho ž palityčnaha vyžyvańnia jon nie zmoža zrabić adlihu ŭ Biełarusi, niahledziačy na toje, što jaho palityčnyja intaresy mohuć da hetaha šturchać.
Tamu što sazłučanyja sasudy, tamu što Rasija nie maje nijakaha inšaha šlachu, jak jašče bolš stanavicca tatalitarnaj da źmieny elitaŭ u Kramli. Nie śpiašajeciesia pakavać čamadan».
Prakopjeŭ miarkuje, što Łukašenka moža zymitavać adlihu, kab častkova vyrašyć demahrafičnuju prablemu.
«Jon choča viarnuć raboŭ. I Pakistan nie zaŭsiody adkaz. I dla hetaha jon budzie imitavać praces paciapleńnia».
Ciapier čytajuć
Dva sakrety, dziakujučy jakim adbyłasia karjera novaha pres-sakratara MZS Rusłana Varankova3
Dva sakrety, dziakujučy jakim adbyłasia karjera novaha pres-sakratara MZS Rusłana Varankova
Jak razhuł pryrody viarnuŭ cieły Barbary Radzivił i vialikaha kniazia Alaksandra i čamu tajamnicu źniknieńnia ichnich rehalij zmahli raskryć tolki ciapier55
Jak razhuł pryrody viarnuŭ cieły Barbary Radzivił i vialikaha kniazia Alaksandra i čamu tajamnicu źniknieńnia ichnich rehalij zmahli raskryć tolki ciapier5
«Kali ciapier chierova, značyć, heta jašče nie kaniec». Pahutaryli z epatažnym «śviatarom XXI stahodździa», pra jakoha nie było čuvać piać hadoŭ paśla aryštu66
Kamientary
Oni dobirajutsia siejčas do niepolitičnych ludiej, kotoryje do 20-ho byli v efirie tielevidienija.
Był słuch pro zadieržanije Hribalevoj jeŝio v 23.
Riežim rabotajet vachtovym mietodom — odnich vypustili, v ich kamiery posadili druhich.
Tichanovskoho otpustili po dohovoriennosti, čtoby prijechał Kiełłoh. A łuka siejčas možiet hovoriť čto uhodno, choť čto hosdiep jeho morił hołodom za tot dień, kohda on osvobodiłsia, a tak on był absolutno zdorov i syt.