Žychary šmatpaviarchovika ŭ centry Minska stracili son praź śpieŭ paŭlinaŭ
Minčanka Maryja, jakaja žyvie ŭ šmatpaviarchoviku na vulicy Niakrasava, źviarnułasia ŭ redakcyju vydańnia «Smaptpres» ź niezvyčajnaj prablemaj: zranku žycharoŭ doma budziać paŭliny. Ekzatyčnych ptušak zaviali na padvorku adnaho z damoŭ u pryvatnym siektary, na jaki vychodziać vokny kvatery žančyny.
«Jany źjavilisia jašče zimoj, — uspaminaje Maryja. — Na drevach nie było listoty, i sa svajho akna my ich bačyli, tamu dakładna viedajem, što heta paŭliny. Tam ich dvoje. Kali jany kryčać, čuvać navat praz začynienaje akno.
Adbyvajecca heta nie kožny dzień, my zaŭvažyli, što huki danosiacca pa vychadnych. I pačynajecca hety hałas u pačatku piataj ranicy. Jon nastolki hučny, što spać niemahčyma».
Kali žurnalisty pryjechali na miesca, u kvartale było cicha: ptuški maŭčali. Choć jany sapraŭdy mohuć vielmi hučna i rezka kryčać: ich čuvać za niekalki kiłamietraŭ. Hałasy hetych pryhažunoŭ navat vyśmiejvali ŭ multfilmie «Pryhody Miunchhaŭzena».
Zrešty, turbujuć praniźlivyja «śpievy» nie ŭsich: adzin z susiedziaŭ Maryi paćvierdziŭ, što paŭlinaŭ u kvatery čuvać, ale dyskamfortu ŭ jaho heta nie vyklikaje.
«Nam, naadvarot, u radaść, heta ž žyvyja istoty!» — skazaŭ mužčyna.
Adnak Maryja padkreślivaje: nie tolki jana i jaje siamja stracili son z-za niezvyčajnaha susiedstva. U damavym čacie z tym, što prablema jość, pahadzilisia i niekatoryja inšyja žychary. A voś ci jość sposab jaje vyrašyć, dziaŭčyna nie viedaje.
«U žycharoŭ doma dva pytańni: nakolki zakonna ŭtrymańnie takich žyvioł u miežach horada i kali zakonna, to ci možam my niejak paŭpłyvać na ŭładalnikaŭ paŭlinaŭ i pierakanać ich admovicca ad ptušak, — kaža dziaŭčyna. — I pakul my nie viedajem na ich adkazu, iści da haspadaroŭ paŭlinaŭ i abmiarkoŭvać situacyju nie hatovyja. Što my im skažam?»
Ale da taho samaha «hučnaha domu» žurnalisty ŭsio ž prahulalisia. Haspadynia ptušak była na miescy i vyjšła da niečakanych haściej. Žančyna pryznałasia: jana padazravała, što jaje hadavancy mohuć šumieć, kali nikoha niama doma, ale pakul nichto na heta nie skardziŭsia.
«My vymušanyja vyjazdžać z horada pa vychadnych, na hety čas pakidajem adčynienymi dźviery z ptušnika ŭ valjer, i kali paŭliny ŭ im, to jany mohuć kryčać, asabliva ciapier, kali ŭ ich šlubny pieryjad, — patłumačyła haspadynia. — Nadalej budu prasić susiedku, kab vypuskała ptušak na špacyr dniom i paśla zahaniała, pakul my ŭ adjeździe. U ptušniku jany nie kryčać, tak što nikoha bolš turbavać nie buduć».
A što havoryć zakon?
U hetaj historyi kanflikt pamiž susiedziami z-za ptušak udałosia vyrašyć chutka — dziakujučy žurnalistam ludzi parazumielisia, abmianialisia telefonami i adna z žančyn, Maryja, navat prapanavała dapamahać — vypuskać i zahaniać ptušak, kali susiedziaŭ niama doma.
Ale nie zaŭsiody kanflikt možna vyrašyć mirna. Što rabić, kali damovicca nie atrymlivajecca, a žyvioły susiedziam pieraškadžajuć? Na hetaje pytańnie adkazała advakatka Minskaj haradskoj kalehii advakataŭ Kryścina Asran.
Jana rastłumačyła, što ŭ Biełarusi isnujuć dakumienty, jakija rehulujuć utrymańnie žyvioł doma. Jość śpis dzikich žyvioł, jakich nielha trymać u kvaterach, damach ci na prydamavych učastkach.
U śpisie zabaronienych dla ŭtrymańnia žyvioł značacca fłaminha, pinhviny, straŭsy (afrykanskija i aŭstralijskija), a taksama lvy, tyhry, žyrafy, miadźviedzi, kobry, marskija čarapachi i inšyja niebiaśpiečnyja abo ekzatyčnyja žyvioły.
Paŭlinaŭ u hetym śpisie niama, tamu ich možna trymać kala pryvatnaha doma.
Ale, padkreśliła advakatka, treba vykonvać i inšyja praviły — naprykład, nie stvarać šum abo vibracyju z 23:00 da 7:00, u tym liku praz žyvioł. Hetaje praviła tyčycca jak žycharoŭ šmatkvaternych, tak i pryvatnych damoŭ. Za jaho parušeńnie praduhledžany štraf, i kali žyvioły pieraškadžajuć nočču ci na śvitanku, možna vyklikać milicyju.
Taksama haspadary pryvatnych damoŭ pavinny mieć valjery i aharodžy nie nižejšyja za 1,7 mietra, kali vyhulvajuć žyvioł. Za parušeńni hetych patrabavańniaŭ taksama nakładajecca štraf. Kali susiedzi nie vykonvajuć praviły, možna padać zajavu ŭ milicyju ci administracyju rajona.
Nie varta zabyvacca i pra zakon «Ab adkaznym abychodžańni z žyviołami». Jon abaviazvaje haspadaroŭ zabiaśpiečvać takoje ŭtrymańnie žyvioł, kab nie parušalisia pravy inšych ludziej. Paŭliny taksama mohuć ličycca žyviołami-kampańjonami, kali ich trymajuć dziela estetyčnaha zadavalnieńnia.
U Žodzinie ŭ lesie zaŭvažyli paŭlina
Havarki krumkač, jarkija paŭliny, miłyja lisicy i jašče šmat dzikich žyvioł znajšli prytułak u vioscy niepadalok ad Maładziečna
U Barysavie na akno šmatpaviarchovika prylacieŭ paŭlin FOTAFAKT
Małady chłopiec pierajechaŭ u viosku, zavioŭ kurej z kozami i staŭ zorkaj tyktoku
Kamientary
to bok,umouna ,da sabaki ,iaki vyje uvieś rabočy dzień,mnie treba taksama pryzvyčaicca ?papracavać nad psich. zdaroujem?ia lepš z haspadarami havaryć budu nakont hetaj prablemy.iany mnie ich stvarajuć -jany pavinny niesci adkaznaść