Siostram Hruździevym nie dazvolili vystupić na hałoŭnym forumie ŭ Dzień adzinstva, a padpisčyki zapadozryli ich u zdradzie
Artystki zajavili, što hatovyja byli vystupić u Pałacy sportu navat biaspłatna — ale dla ich u śviatočnaj prahramie nie znajšłosia miesca.
Pik słavy siaścior Hruździevych pryjšoŭsia na 2020 hod. Skažam ščyra: tady šmat chto z prostych ludziej upieršyniu daviedaŭsia pra ich isnavańnie. A ŭsio dziakujučy tamu, što artystki napisali dopis u padtrymku Łukašenki. U toj momant navat niekatoryja praŭładnyja zorki ličyli haniebnym publična ŭschvalać jaho.
Tamu Hruździevych prapahanda radasna padchapiła na svaje chvali. Alaksandru i Valancinu pačali klikać na intervju i roznyja praŭładnyja mierapryjemstvy. Navat na tajemnuju inaŭhuracyju Łukašenki pryvieźli — imavierna, u znak udziačnaści.
Ciapier vyhladaje, što Hruździevy vypali ź pieršaha ešałonu. Ich usio jašče ciahajuć pa kancertach i tak zvanych dyjałohavych placoŭkach u rehijonach. Ale ŭsio ž da papularnaści 2020 hoda epatažnym siostram daloka.
U Dzień narodnaha adzinstva im nie dali vystupić u Pałacy sportu, dzie adbyŭsia forum «patryjatyčnych siłaŭ». Adsutnaść Hruździevych na adnym z hałoŭnych mierapryjemstvach prymusiła padpisčykaŭ artystak zadumacca ab tym, ci sapraŭdy žančyny ŭsio jašče addanyja režymu.
U ahulnym instahramie Alaksandra i Valancina apublikavali pytańnie, jakoje atrymali ŭ asabistyja paviedamleńni (žančyny śćviardžajuć, što anałahičnych było šmat).
Padpisčyk cikaviŭsia, ci vystupali artystki niedzie ŭ inšym horadzie ŭ Dzień narodnaha adzinstva i navat zapadozryŭ tych u zdradzie: «Vy ž, ja pamiataju, adnymi ź pieršych stali abaraniać Radzimu našu, a što, vy ŭžo na druhi bok pierajšli? Sumna, kali heta tak!»
Hruździevych takaja teoryja pakryŭdziła: «My hatovy byli vystupić navat biaspłatna ŭ Pałacy sportu na kancercie, pryśviečanym Dniu narodnaha adzinstva. Chacia b u ahulnaj pieśni! Ale być razam z krainaj. Śpiecyjalna nie jechali ni ŭ jaki horad, chacieli być u Minsku. Ale nam skazali, što heta niemahčyma. Chto piša, što my admovilisia praz maleńki hanarar — voś vam praŭda! Darečy, i ŭ minułym hodzie my taksama hatovy byli vystupić biaspłatna».
Nieabyjakavy padpisčyk Hruździevych sumavaŭ praz adsutnaść na kancercie i inšych raniejšych zorak łukašenkaŭskich śviataŭ — Alaksandra Saładuchi, Iryny Darafiejevaj i Alony Łanskoj. Apošniaja, miž inšym, u Dzień narodnaha adzinstva zrabiła dopis u instahramie, dzie, zdajecca, bolš kryŭdy, čym vinšavańniaŭ:
«Dziakuj Vam, maje Braty pa duchu, što byli ŭ tyja składanyja časy dla našaj Biełarusi. Heta było ščyra i sumlenna. My vystajali tady i vystaim zaraz! Alona Łanskaja zaŭsiody była i budzie z vami, chto b što nie…».
Kamientary
A siostry Hruździevy, Darafiejeva, Alesia, Saładucha, "Aura", "Vałasy ź miesta" dy inšyja "spasitieli lubimoj" stali niepatrebnymi praź inšaje: na halinu (i kaniešnie da na biudžet) łukašenkaŭskaj muzyčnaj masavaj kulturnickaj prapahandy ščylna nakłała svaju łapu Hanna Łukašenka. Pieśni, jakija pišucca nibyta ad jaje imia, majuć vyklučna ideałahičnaje prałukašenkaŭskaje pryznačeńnie, hanarary vykanaŭcam prapanujucca śmiešnyja, tamu my i bačym ceły stos maładych nieviadomych adnarazovych vykanaŭcaŭ "za ježu" pieravažna ź pieryfieryi albo vajskovy chor na akładzie z "šedeŭram" "Baťka u nas krutoj ". Taja dziaŭčyna (prabačcie, nia pamiataju jaje imia i chutčej za ŭsio nikoli nie zapamiataju), što pajechała ad Łukašenki na pucinskaje jeŭrabačańnie, imavierna ŭžo dasiahnuła pika svajoj karjery.