Pravaabaronca Aleh Voŭčak praktyčna kožny dzień prysutničaŭ na sudovym pracesie nad Mikałajem Aŭtuchovičam, Uładzimiram Asipienkam, Michaiłam Kazłovym i Alaksandram Łarynym.
Pravaabaronca Aleh Voŭčak praktyčna kožny dzień prysutničaŭ na sudovym pracesie nad Mikałajem Aŭtuchovičam, Uładzimiram Asipienkam, Michaiłam Kazłovym i Alaksandram Łarynym.
«I ŭ Biełarusi, i za miažoj mianie časta pytajucca: čamu asoba Mikałaja Aŭtuchoviča pryciahnuła takuju ŭvahu biełaruskich uładaŭ? Heta nie byŭ partyzanski atrad, jak chočuć pakazać na sudzie, a hrupa adnadumcaŭ, što rasśledavali karupcyju ŭ svaim rehijonie. Jany znajšli karupcyju ŭ tym orhanie, dzie jaho nie moža być, u adździaleńni Ministerstva pa padatkach i zborach. Jany daviedalisia, jak sistema zarablaje hrošy. Častka hrošaj išli miascovym čynoŭnikam padatkovamu inśpiektaru Stasievič, načalniku milicyi Kacubie, staršyni harvykankamu Savieljevu, a astatnija išli dalej», — kaža A.Voŭčak.
Pravaabaronca raskazvaje historyju, što jašče ŭ 2003 hodzie inśpiektar Stasieviča skazała Aŭtuchoviču, kali jon choča vieści biźnies, to pavinien płacić hrošy. Aŭtuchovič admoviŭsia. Paśla čaho i pačalisia ŭ jaho prablemy.
«Ułady pabačyli, što hetych ludziej nie spynić pa‑inšamu. Jany raskryli tajnuju ekanomiku ŭładaŭ. I padobnaje robicca nie tolki ŭ Hrodzienskaj vobłaści, ale i ŭ inšych», — dadaje A.Voŭčak.
Ciapier sp.Voŭčak baicca, što ŭ turmie suprać Mikałaja Aŭtuchoviča moža być užytaja jakaja‑niebudź pravakacyja.
Dobrych słovaŭ ad Aleha Voŭčaka zasłužyŭ milicyjant Michaił Kazłoŭ. «Jak skazaŭ na sudzie Asipienka, Kazłoŭ — heta nie mient, a supracoŭnik milicyi, jakich zastałosia mała».
«Stajać na svaim, kožny nakolki moža!». Vialikaja hutarka z Natallaj Dulinaj pra hopnikaŭ z HUBAZiKa, Kaleśnikavu i što tam u kaho ŭ kałonii5
Kamientary