Літаратура

Алесю Марціновічу, бацьку галоўнага рэдактара «Нашай Нівы» — 75 гадоў. Расказваем пра яго

Журналіст па адукацыі, 30 гадоў працаваў у «ЛіМе», аўтар некалькіх дзясяткаў кніг. Расказваем, хто такі Алесь Марціновіч.

Алесь Марціновіч. Фота Надзеі Бужан, zviazda.by

Малая радзіма Алеся Марціновіча — Случчына. Дакладней вёска (цяпер аграгарадок) Казловічы, што знаходзіцца за 8 км ад раённага цэнтра.

Яго бацькі былі вясковымі настаўнікамі, часта пераязджалі. Таму дзяцінства прайшло на суседняй Капыльшчыне, у вёсцы Навасёлкі.

У сям’і пісьменніка існуе традыцыя — кожны год Ягор Марціновіч адвозіў свайго бацьку ў дзень яго народзінаў у Навасёлкі. Сёлета традыцыя ўпершыню перарвалася: сын творцы знаходзіцца за кратамі.

Будучы пісьменнік спачатку пайшоў па шляху бацькоў: паступіў на філфак БДУ, але потым перавёўся на журфак. Тады — на аддзяленне філфаку, на момант выпуску — самастойны факультэт.

Потым былі раённыя газеты, два гады службы ў Бураціі —

і амаль трыццаць гадоў працы ў знакамітай газеце «Літаратура і мастацтва». Напрыканцы 1980-х гэта было надзвычай аўтарытэтнае выданне. Менавіта на яго старонках з’явіўся тэкст Зянона Пазняка, які адкрыў праўду пра Курапаты.

У «ЛіМе» Марціновіч доўгі час загадваў аддзелам інфармацыі, але пакрысе усё больш пісаў рэцэнзіі. Ён

меў рэпутацыю надзвычай прадукцыйнага літаратурнага крытыка, які асвятляў асноўныя падзеі літаратурнага працэсу. Праўда, не любіў пісаць адмоўныя тэксты — яго водгукі былі пераважна станоўчыя.

На рахунку Марціновіча дзясяткі розных кніг. Гэта выданні па гісторыі для дзяцей, кнігі крытыкі, дзіцячыя казкі, ён укладаў кнігу «Памяць» пра Капыльскі раён. Але

справай яго жыцця стала шматтомная гісторыя Беларусі ў асобах (кнігі «Зерне да зерня», «Хто мы, адкуль мы…» і іншыя; адна з іх у 1990-я была адзначана дзяржаўнай прэміяй Беларусі).

У гэтых кнігах Алесь Марціновіч расказаў пра некалькі соцень знакамітых суайчыннікаў, якія праславілі беларускі край і іншыя землі.

Каментары

Цяпер чытаюць

«Я першамайскае быдла і ліміта, базару нуль. Але блізкі да цэнтра прыняцця рашэнняў». Што Тур піша пад псеўданімам у «экстрэмісцкім» чаце25

«Я першамайскае быдла і ліміта, базару нуль. Але блізкі да цэнтра прыняцця рашэнняў». Што Тур піша пад псеўданімам у «экстрэмісцкім» чаце

Усе навіны →
Усе навіны

Журналіста Алега Супрунюка прыгаварылі да трох гадоў калоніі

Дудзінскі выдае свой першы раман з інтрыгоўным сюжэтам16

На адзіным уроку 1 верасня школьнікі будуць слухаць цытаты Лукашэнкі і пісаць ліст піянерам 2075 года13

Стала вядома, за што цэлую сям'ю мінскага бізнэсмена прыгаварылі да 5 гадоў калоніі7

Амаль 40% расіян лічаць сябе «цалкам асаблівым народам»11

«Узровень правоў, свабод і ўмоў працы — горш, чым у школьнага настаўніка». Як справы ў выкладчыкаў-практыкаў у БДУІР і тэхнічных ВНУ ў 2025 годзе3

Маці расіяніна, які загінуў на вайне з Украінай, памерла на яго магіле8

«Мне нават цяжка вымаўляць, што там рускія, беларусы». Лукашэнка зноў заявіў пра «адзін народ»21

У Мінску завяршылі рэканструкцыю школы 1936 года ВІДЭА4

больш чытаных навін
больш лайканых навін

«Я першамайскае быдла і ліміта, базару нуль. Але блізкі да цэнтра прыняцця рашэнняў». Што Тур піша пад псеўданімам у «экстрэмісцкім» чаце25

«Я першамайскае быдла і ліміта, базару нуль. Але блізкі да цэнтра прыняцця рашэнняў». Што Тур піша пад псеўданімам у «экстрэмісцкім» чаце

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць