«Заўсёды з усмешкай». Былая зняволеная расказала пра гомельскую журналістку Ларысу Шчыракову
Навіны пра палітзняволеную гомельскую журналістку Ларысу Шчыракову даведаўся праваабаронца Леанід Судаленка. Ён паразмаўляў з былой зняволенай Марынай (імя змененае), якая нядаўна вызвалілася з гомельскай жаночай калоніі №4, пра ўмовы ўтрымання. Частку размовы, прысвечаную Шчыраковай, праваабаронца апублікаваў на сваёй старонцы Facebook, піша БАЖ.
«Ларысу адразу з каранціну паднялі ў атрад №17, які называўся «швейкай». Гэта значыць, увесь атрад працуе ў дзве змены якраз па пашыву зімовых куртак светла-плямістага колеру для ўнутраных войскаў. Іншымі словамі, увесь абслуговы персанал беларускіх турмаў, СІЗА ды калоній абшываецца зняволенымі жанчынамі».
Паводле слоў Марыны, палітычных на добра аплатны працэс, дзе можна зарабіць да 80—100 рублёў у месяц, там не паставяць. Якраз Ларыса працавала на нязначным працэсе, на якім валтузні шмат, а грошай практычна зарабіць немагчыма. Так і праходзіць там жыццё зняволеных жанчын — тыдзень першая змена, тыдзень другая.
«Атрад №17 люта «чырвоны», дзе звычайныя зняволеныя без сарамлівасці працуюць на операў, за пачак цыгарэт гатовы выканаць любое заданне або ўчыніць па іх замове супраць палітычных правакацыю. Палітычных у атрадах недзе 7—8, яны заўсёды абавязаны ісці з атрадам у першых шарэнгах.
Ларыса вельмі таварыская, размаўляе і ўступае ў камунікацыю з усімі, хоць я яе неаднаразова папярэджвала аб наступствах такіх зносін. Але яна мне адказвала, што атрымлівае ад такіх зносін цікавасць і задавальненне, відаць, адбіваецца яе журналісцкае мінулае.
Вядома, што ў Ларысы было спатканне з блізкімі, але потым ёй дакладна кінулі два рапарты і, зразумела, спатканне наўрад ці яна больш атрымае. Яшчэ пры мне яе перавялі ў 9‑ты атрад, другая змена, тая ж «швейка», на якой больш за 20 рублёў на месяц не напрацаваць.
Сядзіць Ларыса, як там кажуць, «роўна», заўсёды з усмешкай. Віны сваёй не прызнае, заявы на «памілуху», наколькі мне вядома, не пісала, жыве надзеяй, што вось-вось усе палітычныя паедуць дахаты! Тэрмін у яе па тамтэйшых мерках не вялікі, 3,5 гады, а калі адабраць залічаны дзень за паўтара ў СІЗА, дзесьці праз год яна павінна вызваляцца па заканчэнні тэрміну».
Цяпер чытаюць
Былы выкладчык Іняза перайшоў на беларускую ў эміграцыі. Ён разважае пра лёс універсітэта, беларусаў за мяжой і адрозненне нас ад палякаў1
Каментары