Usiaho patrochu3838

Asia Papłaŭskaja pachavała Vilniu? «Heta prosta śmiešna!»

Tekst Asi Papłaŭskaj na Kyky.org z pravakacyjnym zahałoŭkam «Vilnia pamierła. Čamu pryjšoŭ čas pierastać jeździć tudy na vychadnyja» vyklikaŭ buru sarkazmu ŭ fejsbuku.

Fota kyky.org

Kali koratka, to Asia pajechała na vychadnyja ŭ Vilniu z čałaviekam, jaki raniej nikoli tam nie byŭ. Zadača była zvyšpryjemnaja — adarvacca pa poŭnaj, adčuć atmaśfieru horada, jaki dla mnohich biełarusaŭ jak rodny, paraŭnać jaho ź Minskam i napisać pra heta. Ale paraŭnańnia niejak nie vyjšła. Dakładniej, vyjšła, što Minsk žyvy, a Vilnia «chutčej miortvaja, čym žyvaja».

Vysnovu takuju jana robić, adznačyŭšy dla siabie piać punktaŭ.

  1. Karakuli na ścienach, zroblenyja biazrukimi psieŭdahraficistami, nichto nie zamaloŭvaje.
  2. Mury ŭ Vilni abšarpanyja, plitka ababitaja.
  3. Skroź — brud i śmiećcie.
  4. U horadzie Asia sa svaim spadarožnikam nie adšukała ni našaj Zybickaj, ni našaj Kastryčnickaj. A ŭ piŭnym bary, kudy jany źbiralisia zajści, adpačyvali mužčyny i žančyny «za 40».
  5. Zamiest krutych muzyčnych hurtoŭ na vulicy sustrelisia tolki niekalki piensijanieraŭ z harmonikami.

Asia puskajecca pryhadvać, jak na vulicach Vilni jana ź siabrami hadoŭ piać tamu viesieła baviła čas, ale zakančvaje niesuciašalnym «niama taho, što rańš było».

Bačyć jana tolki adzin śvietły pramień u hetaj depresiŭnaj ciemry — sabak, jakich vielmi lubiać vilenčuki. Ale i hety pramień u dalejšych vysnovach aŭtarki chutka blaknie.

«Sabaki, jak i pašarpanyja ścieny — litaralna na kožnym kroku. My navat vyvieli siaredni partret žychara Vilni — heta čałaviek, jaki na vyhlad nie adroźnivajecca ad minčuka na Karła Marksa abo Zybickaj. Ale ŭ jaho ŭ rukach — skrabok, kab abdzirać tynkoŭku sa ścien, bałončyk z farbaj, kab samavyražacca, a na łancužku — sabaka. Pakul haspadar karaskajecca na darožny znak, kab napisać niešta važnaje, sabaka staić «na varcie». Kali i hetaha brakuje dla samavyražeńnia, zaŭsiody možna pryjści na Zarečča, ustalavać na bierazie ručaja kamienny čeles, kamień na pałcy ci jašče jakuju-niebudź iržavuju chreń. A mienčuki buduć pryjazdžać, hladzieć na instalacyi i sprabavać zrazumieć ich tajemny sens…».

I zakančvaje Asia svoj raspovied pra Vilniu sustrečaj z «putanami», na jakich jana natrapiła sa svaim spadarožnikam pa darozie na vakzał pierad samym adjezdam.

R.I.P Vilnia

Paśla źjaŭleńnia teksta Fejsbuk vybuchnuŭ sarkazmam. Usie družna chavajuć Vilniu, pytajucca, kali panichida i sypluć prapanovami, što tak možna pachavać jašče.

«Davajcie ŭsprymać hety tekst jak kamplimient Minsku, a nie rujnavańnie Vilni»

Fota sa staronki Asi ŭ Fejsbuku.

Sama Asia napadak nie razumieje, ličyć ich biespadstaŭnymi. Jana i nie dumała chavać Vilniu.

«Ja nie viedaju, ab čym dumajuć tyja ludzi, jakija zrabili vysnovu, što, pa maich słovach, Vilnia ŭžo zusim nie žyvie, — kamientuje Asia. — Ja zrabiła vysnovu vyklučna ab tym, što taho načnoha žyćcia, jakoje viravała ŭ Vilni, ja nie pabačyła. Heta absalutna typovy treveł-tekst, majo asabistaje mierkavańnie, a nie ekśpiertnaje. Mnie padajecca, heta absalutna vidavočna.

Ź Vilniaj usio vydatna, žyćcio ŭ joj viruje, prosta ja zrabiła ŭchił mienavita na načnoje žyćcio. Raniej, błukajučy pa tych ža vulicach i zachodziačy ŭ tyja ž kaviarni, ja bačyła zusim inšuju karcinu. Heta nie kiepska, nie dobra, prosta siońnia tak jość. A pra toje, što ŭ Vilni siońnia šmat žyćcia, ja nie tolki zdahadvajusia, ja viedaju».

Asia raić zazirnuć u jaje błoh i pačytać post pra Vilniu — inšy tekst, u jakim jana havoryć pra toje, što ŭ soniečny vosieński dzień špacyravać pa Vilni — vialikaja asałoda. Tam šmat cikavych histaryčnych miescaŭ, pryjaznych ludziej.

«Hety ž tekst varta ŭsprymać zbolšaha nie jak sprobu pachavać Vilniu, a jak sprobu skazać, što siońniašni načny Minsk našmat bolš žyvy i cikavy, čym heta było piać hadoŭ tamu, — upeŭnivaje Asia. — Tady my vymušanyja byli źjazdžać u Vilniu, kab viesieła pabavić čas. Siońnia nam nie treba nikudy jechać. My možam viesieła bavić čas u Minsku. Tut adkryłasia sapraŭdy šmat cikavych moładzievych ustanoŭ, miescaŭ, dzie možna adčuvać siabie svabodna, dzie možna apynucca ŭ cikavaj kampanii. Tamu davajcie budziem usprymać hety tekst jak kamplimient Minsku, a nie rujnavańnie Vilni».

Kamientary38

Ciapier čytajuć

BNTU: Vykładčyk, jaki ŭciakaŭ ad milicyi, pamior ad sardečnaha prystupu6

BNTU: Vykładčyk, jaki ŭciakaŭ ad milicyi, pamior ad sardečnaha prystupu

Usie naviny →
Usie naviny

Žurnalisty atrymali dostup da sakretnych płanaŭ rasijskich jadziernych vajskovych baz3

Tramp prapanavaŭ Kanadzie dostup da abarony pad «Załatym kupałam». Pry adnoj umovie5

Hrošy dla byłoha palitviaźnia Andreja Čapiuka sabrali mienš čym za paŭsutak

U Hiermanii admianiajuć niadaŭna ŭviedzienuju mahčymaść «ekspres-naturalizacyi»

«Muž byŭ suprać taho, kab Anžalika sustrakałasia ź dziećmi ź inšym mužčynam». Aŭtar rasśledavańnia pra Mielnikavu padzialiŭsia niekatorymi detalami6

Mierc paabiacaŭ dapamahčy Ukrainie z raspracoŭkaj ułasnaj dalnabojnaj zbroi1

«Vinny 500 rubloŭ». Biełarus vyrašyŭ zachoŭvać źbieražeńni ŭ jeŭra, ale trapiŭ u nievidavočnuju pastku1

Fatohraf-ahient Miščuk raskazaŭ svaju viersiju taho, što adbyłosia12

U Minsku zdajecca pasutačna kvatera, u jakoj niama dźviarej u prybiralniu. Z kanapy adkryvajecca vid i na televizar, i na ŭnitaz

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

BNTU: Vykładčyk, jaki ŭciakaŭ ad milicyi, pamior ad sardečnaha prystupu6

BNTU: Vykładčyk, jaki ŭciakaŭ ad milicyi, pamior ad sardečnaha prystupu

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić