Siońnia prachodzić anłajn-samit kiraŭnikoŭ krain Arhanizacyi Dahavora ab kalektyŭnaj biaśpiecy (ADKB), jakija adhuknulisia na prośbu prezidenta Kazachstana Kasyma-Žamarta Takajeva i adpravili ŭ krainu svoj kantynhient.
«Analizujučy abstanoŭku ŭ Biełarusi: voś žorstka pastupili ŭ pieršyja chviliny — vynik bačny. Miarkujučy pa aktyŭnaści zachodnich palitykaŭ, tam uvažliva adsočvajuć situacyju. Jany spačatku ŭziali paŭzu dva-try dni, moža, vychadnyja byli, moža, jašče niešta, dla taho, kab taksama arhanizavacca. Praz dva-try dni, my z prezidentam Rasii kazali pra heta pastajanna, toje, što my płanavali, jak my heta bačyli, toje i adbyłosia — pasypalisia zajavy. Zajavy zrazumiełyja: demakratyja, svaboda, niepryniaćcie žorstkich mier i h. d.», — skazaŭ Łukašenka
Na jaho dumku, uvod sił ADKB parušyŭ płany zakazčykaŭ i vykanaŭcaŭ kanfliktu. Jon skazaŭ, što lidaram ADKB treba adsočvać situacyju i dziejničać na apiaredžańnie, kupiravać pryčyny, jakija mohuć pryvieści da takich nastupstvaŭ.
«Nielha vystaŭlać miratvorčy kantynhient ADKB jak akupantaŭ. My nie pryjšli tudy pa svaim žadańni My nijakija nie akupanty: nas zaprasiŭ naš brat, naš siabar, jaki adkazvaje za hetuju vielizarnuju krainu. Heta ŭrok dla ŭsich, heta precedent, dobry precedent», — skazaŭ jon.
Łukašenka zaklikaŭ pavyšać ŭzrovień palityčnaha ŭzajemadziejańnia ŭ ADKB i palepšyć apieratyŭnaść kiravańnia siłami. Na jaho dumku, nie treba aziracca na Zachad, Amieryku i inšyja dziaržavy.
«Budziem hladzieć rezka pa bakach — źvierniem šyju. Tamu treba zajmacca svaimi pytańniami i bačyć ułasnuju biaśpieku», — skazaŭ jon.
Łukašenka taksama ličyć, što treba zahadzia dapamahčy prezidentu Tadžykistana Emamali Rachmonu, nakiravaŭšy jamu zbroju. Pa jaho słovach, jość pieradumovy dla biesparadkaŭ va Uźbiekistanie. Łukašenka zapeŭniŭ, što ŭdzielniki ADKB zmohuć zaŭsiody raźličvać na Biełaruś.
U svaju čarhu, apieracyju ADKB u Kazachstanie Pucin nazvaŭ vyklučna svoječasovaj i lehitymnaj. Vajskoŭcy prabuduć u krainie stolki, kolki treba, ale paśla ich, biezumoŭna, vyvieduć.
«Padziei ŭ Kazachstanie — nie pieršaja i daloka nie apošniaja sproba ŭmiašańnia zvonku va ŭnutranyja spravy našych dziaržaŭ. < … > my nie dazvolim razhojdvać situacyju ŭ siabie doma i nie damo realizavać scenaryj tak zvanych kalarovych revalucyj», — skazaŭ Pucin.
Kamientary