«Ja takich sabak nikoli nie bačyła». Voŭk ci sabaka: chto trymaje ŭ strachu žycharoŭ Viciebska
U viciebskich haradskich čatach pierapałoch: cełyja sutki tam abmiarkoŭvajuć pieramiaščeńni vialikaha čornaha vaŭka pa horadzie. Žyviołu bačać na haradskich vulicach, u dvarach i na dziciačych placoŭkach. Na pošuki žyvioły kinuty patruli milicyi, ich supravadžaje jehier.
U siecivie zjaviłasia videa, dzie voŭk biehaje pa dziciačaj placoŭcy na vulicy Leninhradskaj. U hety momant pablizu znachodzilisia i dzieci, i darosłyja, vypadkovyja minaki. Na ščaście, nichto nie paciarpieŭ.
Miascovy sajt vitebsk.biz znajšoŭ čałavieka ŭ pasiołku Bicialova, da jakoha hety voŭk prychodziŭ rehularna ŭžo niekalki dzion.
U Natalli ŭ Bicialova hadavalnik sabak. Pavodle jaje słoŭ, niekalki dzion tamu za aharodžaj hadavalnika jana zaŭvažyła vialikaha čornaha sabaku.
«Tak byvaje rehularna — da nas časam prychodziać biezdahladnyja sabaki, tamu ja nie ździviłasia i vyrašyła vyjści da hetaha sabaki bližej, kab pakarmić. Jon mianie padpuściŭ mietry na dva, ale jak tolki zzadu za mnoj pakazaŭsia moj muž — dziŭny sabaka ŭciok».
Pa słovach Natalli, prykładna praz paŭhadziny «sabaka» viarnuŭsia, i jana znoŭ padyšła da jaho, kab usio ž nakarmić.
«Ja takich sabak nikoli nie bačyła, tamu i padyšła bližej razhledzieć — vialiki, čorny, vielmi razumnyja vočy. My ź im jašče krychu prajšli pa poli za našym hadavalnikam — moža jon mianie i chacieŭ zjeści, ja nie viedaju, ale sa mnoj usio ŭ paradku…».
A praź niejki čas u adnym z haradskich čataŭ svajho rajona Natalla ŭbačyła bolš za sotniu paviedamleńniaŭ i fota svajho «sabaki». Akazałasia, što heta čorny kanadski voŭk (takaja viersija vidavočcaŭ).
«Prykładna ŭ hety ž čas supracoŭniki milicyi raspačali pošuki hetaha vaŭka. Ja źviarnułasia ŭ 102 i raspaviała, što voŭk časta zjaŭlajecca kala majho hadavalnika — moža być, jaho pryciahvajuć suki padčas ciečki».
U haradskich čatach pajšli čutki, što voŭk hety źbieh ź viciebskaha zaaparka.
Vydańnie źviarnułasia pa kamientaryi da dyrektara zaaparka Iryny Arłovaj. Jana zapeŭniła, što hety źvier nijakaha dačynieńnia da zaaparka nie maje, i ŭsie vaŭki ŭ samim zaaparku na miescy.
Z poŭnaj upeŭnienaściu paćvierdzić, što na videa voŭk nie zmahli i ŭ Viciebskim lashasie.
«Pakul my jaho nie ŭbačym na ŭłasnyja vočy, dakładnaha adkazu dać nie možam. Tak, čornyja vaŭki isnujuć, choć i sustrakajucca redka, ale vodziacca ŭ Biełarusi. Adnak skazać dakładna, što na videa — voŭk, nie možam. Ciapier našyja jehiery razam z supracoŭnikami Čyhunačnaha RAUS patrulujuć rajon Bicialova, dzie byŭ zahryzieny sabaka», — paviedamili ŭ lashasie «Sputniku».
Na pytańnie, što buduć rabić z žyviołaj, kali jaje znojduć, tam adkazali: kali heta budzie voŭk, jaho na čas usypiać, adviazuć dalej u les i adpuściać. Kali ž heta budzie sabaka, to jaho addaduć u haradski prytułak.
U suviazi z pastupajučymi zvarotami ad hramadzian u roznych mikrarajonach Viciebska arhanizavana patrulavańnie horada supracoŭnikami milicyi ŭ supravadžeńni jehiera sa śpiecabstalavańniem dla złovu žyvioły.
Viciebski harvykankam prosić haradžan prajaŭlać pilnaść i aściarožnaść: ni ŭ jakim razie nie nabližacca da žyvioły, nie kantaktavać ź joju, nie pakidać biez nahladu dziaciej na hulniavych placoŭkach, zabiaśpiečyć ich kantrol pry pieramiaščeńni pa vulicach horada.
Ciapier čytajuć
Pamiatajecie čynoŭnika, jakoha kreatyŭna admazali ad zabojstva čałavieka na palavańni? Jon admazaŭsia znoŭ7
Kamientary