Łukašenka prainśpiektavaŭ vajenna-pavietranych sił i vojsk supraćpavietranaj abarony
Łukašenka siońnia naviedaŭ Centralna-kamandny punkt vajenna-pavietranych sił i vojsk supraćpavietranaj abarony. Pa vynikach naviedvańnia jon parazvažaŭ ab praviercy dziažurnych sił vajenna-pavietranych sił i vojskaŭ supraćpavietranych sił.
«Pravierka prajšła. Pieršaje pytańnie, jakoje mianie chvalavała, — kab heta ŭsio było abjektyŭna i sumlenna. Jak vajenny čałaviek, vam mahu skazać, što kali vy pravierku arhanizavali sumlenna, jak heta naležyć, — heta dastojna».
«Usia Biełaruś, heta bačna ŭ režymie realnaha času, vami kantralujecca. A kali kantralujecca, vy znajšli svoječasova ŭsie mety. Vy ź imi spravilisia. Dzie treba — źniščyli, dzie treba — prymusili da pasadki i h.d Vy bačycie ŭsio, što robicca. na sumiežžy (na sumiežnym baku), raźviedka pracuje dobra, infarmacyja pieradajecca.
Jon jašče raz padkreśliŭ, što takaja acenka maje prava na žyćcio, tolki kali pravierka sapraŭdy była raptoŭnaj: «Adno tolki: kali heta ŭsio niečakana, raptoŭna i sumlenna. Kali tak, to tak. Heta nie prosta ŭražvaje, a heta prystojna. Buduć vyniki abjektyŭnaha kantrolu — tady my kančatkova padviadziom vyniki ŭ Ministerstvie abarony. Tamu ŭ mianie adna tolki naściarožanaść — kab heta było sumlenna. Raptoŭnaja pravierka — značyć, viedajuć tyja, kamu treba. A astatnija pracujuć, jak u vajenny čas. Kali heta tak, to małajcy. Heta niadrenna».
Ciapier čytajuć
Bondarava dakałupałasia da vierša «Vaviorka» ŭ prahramie dziciačych sadkoŭ. Što ź im nie tak?7
Bondarava dakałupałasia da vierša «Vaviorka» ŭ prahramie dziciačych sadkoŭ. Što ź im nie tak?
«Ja ich ni pra što nie prasiŭ i tym bolš — vysyłać mianie z radzimy». Departavanyja palitviaźni rezka adkazali Kavaleŭskamu. Nie abyšłosia biez abrazaŭ4343
Kamientary
nie v ihruški ihrajem.
Ni v kriestiki-noliki, ni v priatki,
ni v sałočki,
ni v horiełki, ni v fantiki,
i nie v etu ihru, kak jeje...
Etu... s kolcom...
nu, dierhať, nie pomniu siejčas.
My s vami obsuždajem voprosy
hosudarstviennoj važnosti.