Bulba-fitnes: biełarusy pakazvajuć u sacyjalnych sietkach, kolki bulby vykapali sioleta
Paśla sioletnich prablem z bulbaj u kramach, bulbu na leciščach vyrašyli pasadzić navat fanaty hazonaŭ. Što ž vykapali biełarusy, uličvajučy daždžlivaje leta?
Błohierka Maryna nie biez honaru prademanstravała čatyry horki bulby roznych hatunkaŭ. Kaža, dla hetaha hodu vynik davoli prystojny.
— U mianie dałoń raboča-sialanskaja — maleńkaja i šyrokaja. I taki ž i «Skarb».
Jana pryznajecca, što ŭpieršyniu sioleta pasadziła hatunak biełaruskaj sielekcyi «Rubin».
— Spačatku kusty byli vielmi pryhožyja, ale kožny raz, kali ja sprabavała bulbu padkapać, zasmučałasia. Pad karčom nibyta šmat, a ŭ vyniku jana była ŭsia maleńkaja. Ja ŭžo jaje zakinuła i nie čapała. A kali vykapała ŭsio, akazałasia, što bulbačka vielmi niebłahaja.
Pośpiech uradžaju žančyna tłumačyć tym, što ŭ jaje hruncie šmat piasku, tamu zališniaja vadkaść nie paškodziła bulbie.
Videa nabrała bolš za 350 tysiač prahladaŭ. Kamientatary cikavilisia, navošta tak šmat. Maryna rastłumačyła: «My žyviom u vioscy, sadžajem usio, bulba zajmaje pałovu aharodu. Dziakuj Bohu, jość kamu jeści — dočki, ziaci, unuki, jany ŭsie ŭ horadzie žyvuć».
Tyktokierka Julija, jakaja žyvie ŭ Rahačoŭskim rajonie pachvaliłasia, što ŭ ich sioleta atrymaŭsia sapraŭdy bulbiany hod. Atrymałasia vyraścić i sabie, i na prodaž hatunki «Pieršaćviet» i «Uładar».
Ludmiła Hołubieva, jakaja pryśviaciła svoj tyktok žyćciu ŭ vioscy, raspaviała, što letaś ich uradžaj byŭ bolš. Ale jany z mužam rady i tamu, što chacia b niešta vyrasła.
— Na nasieńnie jość, a my budziem paranku jeści, niejak tak.
# Biełaruś # naša kartoška #
Fiermier, jaki vyroščvaje bulbu na prodaž, pachvaliŭsia, što sioleta vydatny ŭradžaj sortu «Viektar». Z adnaho kusta mužčyna vykopvaje viadro bulby.
Jašče adzin fiermier ź Iŭjeŭskaha rajona prademanstravaŭ, što bulba ŭradziła. Ale jaki budzie košt, pakul prahnazavać nie biarecca:
— Budziem viedać tolki na kirmašy, zaležyć ad cen u inšych.
Uzrostavy tyktokier ź nikam Dzied Ku-ku taksama nie adstaje ad trendaŭ i vyrašyŭ pakazać, jak pačaŭ kapać bulbu.
— Žyćcio navučyć žyć. My ludzi niebahatyja, u kramie ŭsio nabyć nie možam. Sami sadžajem — sami kapajem.
Błohierka Anna Alice prademanstravała viadro maleńkaj bulby — pamier jaje kala 2—3 santymietraŭ. U kamientaryjach ažno pačałasia bitva. Niechta krytykavaŭ haspadaroŭ, jakija niedapracavali, a niechta aburaŭsia: «Nu a kali ŭ mianie aharod usio leta ŭ vadzie prastajaŭ?».
Znajšlisia i tyja, chto padtrymaŭ tyktokierku: «Heta maja bulba adzin u adzin. Abrablała, abhaniała, pałoła. Maryła, što budzie dobry ŭradžaj. U adzin dzień uvieś bulboŭnik sčarnieŭ. Pačała kapać — hrudździe raźbivała i šukała bulbu jak hryby ŭ lesie».
Biełarusy nie byli b biełarusami, kali b i tut nie skazali, što treba radavacca: «Nu i cudoŭna, što śmiešnaha? Hod na hod nie papadaje. Bulba smačnaja, vary ŭ mundzirach. Pasadzi, źbiary, a potym rahačy».
Siezon kartoški v etom hodu objavlajetsia zakrytym. Kak nynčie u vas obstanovočka?)
Tyktokierka Alina raspaviała, što ŭ ich bulba bolš-mienš uradziła.
— Aptymalnaha pamieru, zusim harochu niama. Z ulikam nadvorja, jakoje była, vydatna, ja liču.
Darečy, sam praces kapańnia spravakavaŭ šmat žartaŭ.
«Abiacaŭ, što adviazie na mora. Chto ž viedaŭ, što heta mora bulby», — žartaŭliva paskardziłasia biełaruskaja tyktokierka. U kamientaryjach jana paćvierdziła, što bulby ŭ ich sapraŭdy šmat.
«Baćki ciapier robiać siurpryz: kvesty, batuty… Niečakany siurpryz majho dziacinstva: 100 radoŭ bulby a siomaj ranicy», — pažartavała błohierka ź nikam Soneshna.
A vosieńskim himnam Biełarusi pryznali pieśniu, dzie jość słovy: «My na kartošku, poka ty doma zalipaješ na kinošku».
Tyktokierka, padpisanaja jak Alena Rozum, pažartavała, što zajmałasia bulba-fitnesam. Na videa žančyna siadzić na hary bulby i ščaśliva padkidvaje jaje.
«Maci za kadram: «Alena, nie ŭzdumaj hańbicca ŭ internecie, što ludzi padumajuć?» Ludzi, što vy padumali, mnie cikava vielmi», — napisała tyktokierka.
«Jašče hetki nie spatkaŭsia, kab usim jon padabaŭsia!» — adkazali joj u kamientaryjach.
«Pytańnie, jakoje chvaluje miljony biełarusaŭ»: tyktokier ź nikam Barada sa Słucku pakazaŭ, jak ciažka abrać, u jaki košyk kinuć čarhovuju bulbinu — da vialikaj ci da siaredniaj.
«Mama troch prynces» i «markietołah-strateh» Natalja Hałacevič padzialiłasia tym, jak usia siamja kapaje bulbu a siomaj ranicy. U kamientaryjach pačali spračacca, ci varta marnavać siły na aharod, ci lepš nabyvać harodninu ŭ kramie. Mierkavańnie, jakoje pa łajkach stała adnym z samych papularnych, hučyć tak: «Bulbu možna kupić, ale tolki bulba abjadnoŭvaje ŭsich svajakoŭ ad prababul da praŭnukaŭ».
Adnym pierad susiedziami soramna, druhija radujucca kavunam pamieram ź piersik. Biełarusy pakazvajuć uradžaj
Biełarusy ŭ sacsietkach chvalacca chatnimi ŭradžajami kavunoŭ FOTY
Ahurki i kabački ad rubla, abrykosy — 5—25 rubloŭ. Što i kolki kaštuje na Kamaroŭcy ŭ apošnija vychodnyja leta
Kavuny, bujaki i «Karaleva Hanna» pa rublu za kiło. Dzie tańniej kupić harodninu i jahady?
Kamientary