Жартоўныя і праўдзівыя згадкі пра клясыка вачыма нашае сям’і. Да выхаду першых тамоў Збору твораў Максіма Танка.
вачыма нашае сям’і. Да выхаду першых тамоў Збору твораў Максіма Танка.
Мы вакол Танка
Калі выйшлі першыя два тамы Збору твораў Максіма Танка, нашая сям’я ўзгадала пра неабы-якое дачыненьне да славутае асобы.
Кастусь Сьцебурака (1911 г. нараджэньня; у 30-я гады вучыўся ў Вільні на мастака) узгадаў:
– Пры Польшчы некалькі разоў Танк гасьцяваў у нашай хаце на хутары Субачы ля Крывічоў. Дарэчы, кожны карэнны жыхар Нарачанскага краю – сучасьнік Максіма Танка – запэўніць вас, што прымаў пісьменьніка ў сваёй хаце.
Анатоль Сьцебурака (1926 г. нараджэньня; краёвы сэпаратыст) адгукнуўся шырокавядомай у пэўным асяродку прыказкай «Максім Танк і Прытыцкі прапілі раён Крывіцкі». Чым патлумачыў дачыненьне да колішніх адміністрацыйна-тэрытарыяльных пераўтварэньняў на Заходняй Беларусі.
Мікола Сьцебурака (1957 г. нараджэньня; лекар зь Вялейкі) распавёў гісторыю, якую чуў ад сьв.пам. дацэнта Лявона Аскальдовіча, які працаваў у абласной клінічнай больніцы ў Бараўлянах:
– Калі Максім Танк тэлефанаваў лекарам, каб вырашыць пытаньні па здароўі ці ўладкаваць кагосьці ў шпіталь, ён ніколі не называўся народным паэтам Беларусі, але казаў: «Турбуе дэпутат Вярхоўнага Савету СССР Максім Танк...»
Аднойчы паважаны дэпутат скардзіўся доктару на самачуцьце:
– Высокі ціск маю!
На што дацэнт адрэагаваў:
– Ну, шаноўны, на то ж вы і Танк!
Анатоль Сьцебурака (1983 г. нараджэньня; супрацоўнік Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі) адзначыў, што пэўны час праціраў порткі за тымі ж партамі ў будынку старой гімназіі ў Вялейцы, за якімі сядзеў некалькі год і будучы клясык.
Усевалад Сьцебурака (1981 г. нараджэньня; выкладнік БДТУ) проста працягнуў традыцыю дачыненьня да вялікага, адвучыўшыся пяць год у пэдагагічным унівэрсытэце імя Максіма Танка...
Каментары