Людка СІЛЬНОВА
Герой
Ён — вялікі як гара. І нават імя ягонае пагрозьліва гыркае, нібыта далёкі голас патрывожанага драбязой магутнага зьвера. І гаркавіць — як нешта іншае, цалкам непрыдатнае для будзённага існаваньня чалавека. (Як гарчыца, аздоба ежы, добрая толькі ў невялікіх дозах.)
О, герой! Гарэньне агню ў ружовай лілеі пяшчотнае чалавечае пашчы…
Герой — грымоты грому! Глыбокае жарало гарматнай рулі на колах. Рулі, задзірліва і ваяўніча скіраванай у неба…
Ён жыве ў цэнтры Зімы, у крыштальным палацы зь лёду — празрыстым і крохкім, як шкло. Заслона бязважкіх серабрыстых сьняжынак хавае ўваход у ягоны алькоў. Шасьцігранны ложак-ільдзіна — у сумётах белага сьнегу. Зрэдку блісьне дыямэнтам халодны крухмальны шарпак.
На арфе з тонкіх ледзяшоў, якія зьвісаюць з высозных скляпеньняў, грае тужлівыя песьні вецер. У іх ці то плачуць дзеці, ці то крэкчуць перад сьмерцю старыя. Нібыта жаліцца ахвярнай козачкай маладая дзяўчына, уздыхае на мяжы стомы араты…
Герой жыве прыгодамі і чаканьнем цудаў! Простае, будзённае, наладжанае існаваньне — зусім не ягоны сьвет. Там Героя проста не існуе! Герой кліча Стыхію і Рызыку, Славу і Вікторыю… Ці ўсіх іх у адной? Ягоная Дама сэрца — гэткая ж неспасьцігальная, вялікая і няўлоўная, як ён сам. Толькі шчэ больш празрыстая.
Меч — ягоны найлепшы сябар, выпадак — родны бацька, подзьвіг — урэшце прычаканы сын.
Гора героям! Час кінуў ім выклік. Сэкулярызацыя, жаночая эмансыпацыя, дэмакратызацыя, тэхнагенная рэвалюцыя… Рыска да рыскі, “птушка” да “птушкі”, чалавек да чалавека… Сума… І новая карцінка-краіна гатовая! А дзе пачынаецца матэматыка, там сканчаецца паэзія. І — Герой.
Герой патрабуе таямніцы. І — прасторы. Адбярыце першае і другое — і Героя няма. Ёсьць проста маленькі чалавек, добры або ліхі. Паглядзіце, вось ён: абураны, злосны, сьмешны, у цэнтры магічнага кола, якое імкліва сьціскаецца ля яго ног і, цалуючы пыльныя падэшвы прамяністых чаравікаў, зьнікае.
Цяпер чытаюць
Асудзілі мазырскага блогера Union Bell. Хлопец некалькі гадоў хаваўся, але пасля арышту бацькі быў вымушаны звярнуцца ў бальніцу8
Асудзілі мазырскага блогера Union Bell. Хлопец некалькі гадоў хаваўся, але пасля арышту бацькі быў вымушаны звярнуцца ў бальніцу
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне8888
Каментары