U 60 — student. Piensijanier vučycca ŭ BDU, spaborničaje z unučkaj za adznaki i hryzie hranit navuki nočču
Piensijanier Uładzimir Ramanoŭski — student. U svaje 60 jon zavočna vučycca na jurfaku BDU: zdaje kantrolnyja i kursavyja raboty, zaliki i ispyty.
«Nižej za vaśmiorku vy ŭ majoj zalikoŭcy nie ŭbačycie», — papiaredžvaje jon. TUT.BY daviedaŭsia ŭ studenta, navošta ŭ takim uzroście atrymlivać druhuju vyšejšuju adukacyju, pa jakich pryčynach možna prapuskać lekcyi i jak heta — spaborničać za acenki z unučkaj-studentkaj.
Jak fizik vyrašyŭ pastupać na jurysta
— Šeśćdziesiat mnie spoŭniłasia niekalki miesiacaŭ tamu, ale ja ŭsio nijak nie mahu aformić patrebnyja dakumienty: usio tamu, što nie chaču być piensijanieram, — nie chavajučy, što studentam być bolš daspadoby, Uładzimir Vasiljevič demanstruje studencki bilet i zalikovuju knižku.
Svoj pieršy dypłom Ramanoŭski atrymaŭ na fizfaku BDU jašče ŭ maładości. Za druhoj vyšejšaj pryjšoŭ na jurfak try hady tamu, siamja ideju padtrymała, a heta, kaža student, samaje važnaje.
— Zaraz vučusia na pravaznaŭcu, a ŭ maładości vučyŭsia na fizika-jadzierščyka. Skazać, što dva «studenctvy» adroźnivajucca — heta ničoha nie skazać. Adroźnivajucca, i vielmi mocna. Tady my žyli ŭ internacie, ź siabrami pravodzili šmat času. Heta jak pieršaja škoła, asnova ŭsiaho. Ciapier — prosta vučoba, adukacyja.
Kamientary