Staś Karpaŭ: Čamu ruskamoŭnyja sami chočuć, kab ruskaja mova była «dyskryminavana»

Prablema ruskaj movy, darahija maje rasijskija frendy, voś u čym. Vam treba vyznačycca, čym jana dla vas źjaŭlajecca. Heta vaša ŭłasnaść, jakaja maje patrebu ŭ abaronie ad zamachaŭ. Ci heta biaspłatnaja karystalnickaja opcyja, jakuju vy pieradajacie ŭsim achvotnym.

Ciapier usio vyhladaje tak, jak byccam vy svaju movu dajacie ŭ pazyku, kab potym zapatrabavać pracenty.

Vy ŭhavorvajecie abo prymušajecie (mienavita prymušajecie) čytać Puškina, a potym radasna śmiejaciesia, kali biełaruskija dzieci łapočuć pra rabotnika Bałdu, i pryhavorvajecie: voś bačycie, u nas ža adna kultura.

U vas — adna. U mianie — inšaja, prosta vam lanota pacikavicca. I ja b chacieŭ, kab vy zrazumieli: nam treba zahadzia abhavaryć umovy. Kali toje, što ja čytaju Puškina, robić mianie častkaj ruskaj kultury, to zabirajcie Puškina i idzicie. Niemcy nie patrabujuć u mianie takoha chabaru za karystańnie vialikim Rylkie, a kajfu bolš razoŭ u piać, pa časnaku.

Ja vyras u ruskamoŭna krainie, u ruskamoŭnaj siamji. Ale ŭ luboha stanu jość historyja. Tamu ja razumieju, što ruskamoŭnaść Biełarusi — heta peŭnaje namahańnie i ja hatovy prykładać simietryčnyja vysiłki, kab iznoŭ zrabić jaje biełaruskamoŭnaj. I ŭ niejki momant my z vami abaviazkova zahavorym ab pryhniocie ruskaj movy. Tamu davajcie nie budziem adkładvać.

Viedańnie mnoj ruskaj ja ŭsprymaju jak biezumoŭnuju karyść. Ale realii takija, što viedańnie ruskaj u Biełarusi — heta nie prosta karyść, a žyćciovaja nieabchodnaść. I heta mnie nie padabajecca. Ja ŭpeŭnieny, što viedańnie zamiežnych moŭ pavinna być pytańniem pieravahi, ale nie pytańniem indyvidualnaha vyžyvańnia. Asabliva kali kraina tvaja, a mova — čužaja.

Tamu ŭ Biełarusi majoj mary status ruskaj movy pavinien zvodzicca da vielmi karysnaj opcyi.

I tak. Ja liču, što ruskaja mova ŭ Biełarusi pavinna być dyskryminavana. Ja nie dakanca na ŭzroŭni pačućciaŭ mahu zrazumieć vaš bol za ŭsich ruskamoŭnych nie Rasii, ja na ŭsialaki vypadak rastłumaču.

Dyskryminacyja — heta nie tak strašna. Ja dažyŭ amal da 34-ch hadoŭ. I, napeŭna, adnosna zdarovy psichična, a kali nie, to heta nie mocna zaŭvažna.

Dyskryminacyja ž heta majo štodzionnaje žyćcio.

Jak heta? Heta tak, što ja nie mahu pa-biełarusku atrymać praktyčna nijakich pasłuh, akramia pryvatnych. Tamu, kali ruskamoŭny nie zmoža atrymać nijakich pasłuh pa-rusku, paviercie, jon vyžyvie.

Ja liču, što ruskaja mova pavinna dyskryminavacca da taho času, pakul vy ščyra nie skažacie, što vy chočacie za jaje vykarystańnie. Chaj jana lepš budzie dyskryminavana, bo, kali vy adkažacie ščyra, — jaje treba budzie naohuł zabaranić.

• 2
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0