Miasa svojskaha kabana siamja ź vioski Pierchavičy Baranavickaha rajona zasaliła jašče ŭ sakaviku.
U kastryčniku śvininu ačyścili ad śpiecyj i soli, ukrucili ŭ materyju i paviesili sušyć nad piečkaj. Praź niekalki dzion kumpiak źniali i padzialili na dźvie častki.
Pałovu zabrała z saboj starejšaja dačka‑studentka, druhuju stali jeści astatnija siamiejniki. Starejšaja pieršaj i zaniadužała. Adčuŭšy słabaść i suchaść u rocie (pieršyja simptomy batulizmu), jana vyrašyła pajechać da baćkoŭ. Tam dziaŭčynie zusim źnijakavieła: pradmiety pačali dvaicca pierad vačami, dychać stanaviłasia ŭsio ciažej. Chvoruju zabrała «chutkaja», i ŭžo ŭ lakarni joj pastavili dyjahnaz «batulizm».
Kali miedyki abśledavali ŭsiu siamju, vyśviatliłasia, što niebiaśpiečnaja chvaroba začapiła ŭsich, piša hazieta «Intex‑press».
Ciapier bolšaść svajakoŭ vyjšła na svajo. Maci i małodšaja dačka ŭžo viarnulisia dachaty, baćka rychtujecca da vypiski ź infiekcyjnaha adździaleńnia.
Tolki stan starejšaj dački lekary aceńvajuć jak ciažki. Ciapier za žyćcio dziaŭčyny zmahajucca daktary reanimacyjnaha adździaleńnia haradskoj bolnicy.
Ciapier čytajuć
«Moža, bajaŭsia zastavacca ŭ šlubie sa mnoj, bo pracuje na BT». Nastaŭnica, jakaja źjechała praz danosy Bondaravaj, raspaviała pra razvod i žyćcio ŭ emihracyi2
Kamientary