U adnym z dvaroŭ Homiela na drevie zaŭvažyli daŭhachvostuju kuhakaŭku. Miascovyja arnitołahi raskazali, što redkaja ŭ Biełarusi ptuška robić u vialikim horadzie, u jakim apošni i dahetul adziny raz jana była zafiksavanaja ŭ 2006 hodzie.
«Tady sprava była taksama pa viaśnie, u Sielmašaŭskim mikrarajonie, ptuška siadzieła na śniezie. Jaje ŭziali ŭ kvateru, i na nastupny dzień jana zahinuła. Pry ahladzie na šyi ŭ jaje vyjavili rvanuju ranu. Toj zalot čyrvanaknižnicy my z kalehami nazvali vypadkovym», — paviedamiła ŭ kamientary vydańniu Sputnik arnitołah Zinaida Haroška.
Hetym razam usio inakš. Ptuška siadzić vysoka na halinie dreva, a heta značyć, što dapamoha joj nie patrebnaja. Tamu, na dumku śpiecyjalista, turbavać jaje nie treba.
U horadzie sava apynułasia, chutčej za ŭsio, u pošukach lohkaj zdabyčy — myšej, pacukoŭ i inšych hryzunoŭ.
«Sava pasiadzić da nočy i palacić, tak što nie treba adciahvać MNS i inšyja słužby pa drobiaziach», — adznačyła Haroška.
Pavodle słoŭ śpiecyjalista, z 1981 hoda daŭhachvostaja kuhakaŭka zaniesiena ŭ Čyrvonuju knihu Biełarusi. Pablizu Homiela niama miescaŭ jaje hniezdavańnia. Samaje blizkaje — paŭnočna-zachodniaja častka Mahiloŭskaj vobłaści. Tamu źjaŭleńnie redkaj ptuški ŭ Homieli možna nazvać siensacyjaj.
«Hety vid soŭ raspaŭsiudžany ŭ lasach paŭnočnaj Biełarusi, čaho nie skažaš pra Paleśsie. U 80-ja hady minułaha stahodździa jaje zanieśli ŭ śpis ptušak Prypiackaha nacyjanalnaha parku, ale z 1999 hoda jana tam užo nie ličycca», — padzialiłasia infarmacyjaj arnitołah.
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»9
Kamientary
Biełaruś jana takaja... "malejeieńkaja" )