«Biełaruś imkliva hublaje ludziej — chtości apynajecca ŭ turmie, chtości na emihracyi, chtości ŭ mahile»
Krajaznaŭca z Hłyboččyny Kastuś Šytal prakamientavaŭ na svajoj staroncy ŭ fejsbuku sumnuju viestku pra zaŭčasnuju śmierć mastački z Połacka Kaciaryny Miaśnikovaj.
Pišuć, što pamierła Kaciaryna Miaśnikova. Mieła 42 hady.
Kaciaryna była mastačkaj, žyła ŭ Połacku. Ja žyŭ na Padźvińni, i našyja šlachi niekalki razoŭ pierasiakalisia. U 2013 hodzie Kaciaryna ŭdzielničała ŭ mastackim plenery ŭ Parafjanavie. Tady ksiondz Raman Murzič byŭ daŭšy mastakam pamiaškańnie na tydzień ci dva ŭ parafijalnym domie, a mianie chtości byŭ zaprasiŭšy, kab ja raskazaŭ pra historyju hetych miaścin.
Heta byli plenery «U pošukach Atłantydy». Mastaki jeździli pa miastečkach Padźvińnia, malavali tyja reštki staroj Biełarusi, jakija jašče zastavalisia, ale imkliva hublalisia.
Ja rabiŭ fotarepartaž z hetaha pleneru. Pierahledzieŭ fotki ŭ svaim archivie — čamuści Kaciaryna nidzie nie trapiła ŭ kadr.
Niekali jašče bačylisia na mierapryjemstvach u Ady Rajčonak u Hiermanavičach nad Dzisionkaj. Tam šmat dziejačaŭ kultury zaŭsiody źbirałasia.
My nie byli dobrymi znajomymi. Navat u fejsbuku nikoli nie pierapisvalisia. Ale ja sačyŭ za jaje stužkaj, i Kaciaryna była adnym z tych ludziej, pra kaho pryjemna było zhadać: voś, zastaŭsia jašče dobry čałaviek u Biełarusi, nie źjechaŭ z-za hetych šalonych padziej.
Biełaruś imkliva hublaje ludziej — chtości apynajecca ŭ turmie, chtości na emihracyi, chtości ŭ mahile. Mnoha kaho my ŭžo nie ŭbačym, kali vierniemsia ŭ Biełaruś.
Kali daść Boh, z mnohimi biełarusami ŭbačymsia tolki ŭžo ŭ Niebie. Bo Isus uvaskros, kab i dobryja ludzi mahli być uvaskrošanyja dla viečnaha žyćcia.
60‑hadovaja pjanaja biełaruska pieratvaryła palot z Paryža ŭ Vilniu ŭ kašmar3
Kamientary
Dyk astanucca adny patryoty-jabaťki i budziet im ščaścia.