Kaźlaki, ababki, baraviki… U lasach užo pajšli letnija hryby
Biełarusy dzielacca ŭłovam na admysłovych forumach.
Hryby vierałomna padmiali pad siabie kaniec krasavika. Ich, viadoma, čakali, ale nie stolki. Uzdymajuć hałavu i letnija hryby, jakim u krasaviku rabić niama čaho. Karystalniki hrybnoha foruma Onliner pakazvajuć, što naźbirali.
Voś smaržki ŭ Rakavie Vałožynskaha rajona.
Padobnaja situacyja i na Łahojščynie.
A ŭ čacie «Hryby Biełarusi» padzialilisia haroj smaržkoŭ i stračkoŭ, jakija naźbirali ŭ Smalavickim rajonie.
Jadomyja smaržki i smarčkovaja šapačka nie tolki apanavali lasy. Jany, nazojlivyja jak kamary, lezuć na pavierchniu ŭ skvierach, aharodach, fruktovych sadach, kidajucca pad koły. Voś što nastryhli za paŭhadziny pad Viciebskam.
A heta ŭłoŭ u Puchavickim rajonie.
Nastupnaje fota zroblena pad Žodzinam.
Padobnyja paviedamleńni pastupajuć z usich abłaściej.
Što ź viasnovych hryboŭ možna jeści, a što nie varta?
Usie biełaruskija smaržki, smarčkovaja šapačka, a taksama sarkaścifa punsovaja jadomyja (paśla termičnaj apracoŭki).
Sa stračkami składaniej. Jany ŭ nas byvajuć dvuch vidaŭ. Stračok zvyčajny ličycca atrutnym.
Stračok hihancki, naadvarot, jadomy paśla varki. Jon śviatlejšy, bolš ščylny i važki, čym stračok zvyčajny, mienš «kučaravy».
Ale niezvyčajniej za ŭsio toje, što źjavilisia paviedamleńni ab letnich hrybach, jakija zvyčajna źjaŭlajucca nie raniej za červień. Hrybniki znachodziać padbiarozaviki z maślatami. Jość navat maleńki baravičok!
A pad Kličavam znajšli kaźlakoŭ.
A voś baraviki z-pad Mazyra.
Čamu tak adbyvajecca?
Rannija ŭschody i raniej dzivili hrybnikoŭ, ale nie nastolki ž… Pa ŭsioj bačnaści, hryby zreahavali na niadaŭnija tempieraturnyja źmieny. A taksama na bahaćcie vilhaci. Mikołahi havorać: takija anamalii nie aznačajuć ničoha i nie kažuć pra toje, što letam hryboŭ nie budzie.
Ciapier čytajuć
«Hubazikaŭcy schilajuć Kaleśnikavu da vysyłki, ale jana nie choča»1
Kamientary