Jak nasamreč źbirali niekatorych ludziej na tajemnuju inaŭhuracyju ŭ 2020-m? Raskazvaje Łojka
«Hetym ludziam skazali apranucca ŭračysta, ich prosta vyklikali na naradu ŭ kalaprofilnaje ministerstva».
Abmiarkoŭvajučy ŭ novym analityčnym vypusku TOKu pryznańnie biełaruskaha biznesoŭca Alaksandra Mašenskaha niepažadanaj asobaj u Polščy, Nasta Roŭda zhadała jaho ŭdzieł u «tajemnaj inaŭhuracyi» Łukašenki ŭ 2020 hodzie.
Ekanamičnaja ahladalnica Volha Łojka zaŭvažyła, što jašče ŭ 2020‑m cikaviłasia ŭ ludziej, jakija tam prysutničali, jak jany tudy byli zaprošany.
«Historyja vyjaviłasia zabaŭnaj. Dumaju, što jana raspaŭsiudžvajecca na ŭsich udzielnikaŭ».
Siostry Hruździevy, jakija taksama byli na inaŭhuracyi, raskazvali raniej, što nie viedali, kudy jeduć, im tolki skazali ŭračysta apranucca.
Akazałasia, nie tolki im. Volha Łojka zhadvaje słovy svaich surazmoŭcaŭ:
«Hetym ludziam skazali apranucca ŭračysta, ich prosta vyklikali na naradu ŭ kalaprofilnaje ministerstva. Tam skazali zdać telefon, pasadzili ŭ aŭtobus».
Jak adznačaje analityk, jaje surazmoŭcy byli ŭpeŭnienyja, što jeduć na profilnuju naradu da Łukašenki.
«A fiška ž tajemnaj inaŭhuracyi ŭ tym, što pieršaje praviła bajcoŭskaha kłuba — nichto nie pavinien viedać ab bajcoŭskim kłubie. To-bok, jany sapraŭdy nikomu nie skazali. Ja dumała, što jany nie skazali siostram Hruździevym, kab jany nie razbałbatali na ŭvieś śviet. (…) A jany prosta nie skazali», — dzielicca svaimi dumkami Łojka i dadaje:
«Heta vielmi dobra charaktaryzuje razumieńnie administracyi «sami viedajecie kaho» svajoj papularnaści navat siarod ludziej, jakich vy ličycie bližnim kołam, ci važnymi ludźmi krainy, ci topavymi biznesmienami krainy».
Łojka ličyć, što arhanizatary inaŭhuracyi pabajalisia, što ludzi pasprabujuć znajści pryčynu nie pryjści:
«Zachvareŭ, u adpačynku, u kamandziroŭcy, u zapoi, u mianie flus, u mianie dziaciej z sadka zabrać niama kamu. (…) Bo nasamreč momant byŭ taki, mnie zdajecca, što mała kamu chaciełasia tam śviacicca, akramia čynoŭnikaŭ».
Pry takoj arhanizacyi, jak tłumačyć Łojka, «ludzi akazalisia ŭ situacyi, kali rašuča niezrazumieła było, što rabić. (…) Jany razumieli, kudy ich viazuć, ale jany nie dumali, što na inaŭhuracyju. Jany dumali, što ich viazuć na naradu».
Pa słovach Łojki, jaje surazmoŭcam, jakija takim čynam trapili na inaŭhuracyju, było niepryjemna.
«Kali taboj manipulujuć, vykarystoŭvajuć uciomnuju, heta niepryjemna ŭ lubym vypadku. Heta šmat havoryć pra toje, nakolki Łukašenka aceńvaŭ svaju papularnaść u toj momant. Tamu što, kali b jašče i pustaja zała była, to prosta naohuł niepryhoža atrymałasia b. A tak poŭnaja zała była zabiaśpiečana», — kanstatuje ahladalnica.
Kamientary
Moža, Niechta by źliŭ infarmacyju ŭ niezaležnyja ŚMI ci raskazaŭ pratestnaj supołcy.
A dzie ž tady miaža, za jakoj zakančvajecca supracoŭnictva?
Hučyć tak, što ŭ toj momant tyja ludzi razhladali 2 varyjanty padziej i pierad "narodam" mieli apraŭdańnie "nam było niepryjemna, nas padmanuli".
Miarkuju, što ludzi taho ŭzroŭniu "nie pieršy raz zamužam" i pieražyli šmat padmanaŭ i manipulacyj, u mnohich udzielničali sami.
A słužba biaśpieki dziejničała tak vierahodna nie tamu, što "lidar niepapularny, ludzi nie pryjduć", a z-za biaśpieki. Kab u tyja niepradkazalnyja dni całkam minimizavać ryzyki.