Ofis Cichanoŭskaj sapraŭdy razhladaje pierajezd u inšuju krainu. Najpierš — u Polšču
Źnižeńnie Litvoj uzroŭniu achovy Cichanoŭskaj adbiłasia na dziejnaści ŭsiaho jejnaha ofisu, jaki pierajšoŭ na častkova dystancyjnuju pracu. Praz dva tydni pa rašeńni ŭsio jašče nieviadoma, jak dakładna moža być zładžanaja novaja sistema achovy.
Ofis razhladaje ŭ tym liku mahčymaść pierajezdu ŭ inšuju krainu — zaprašeńni jość. Ale jašče niama detalaŭ litoŭskaj prapanovy, kab vybrać aptymalny varyjant, kažuć «Biełsatu» rabotniki Ofisa.
Hałoŭny daradca Śviatłany Cichanoŭskaj Franak Viačorka zapeŭniŭ «Biełsat», što Ofis trymaje kamunikacyju z administracyjami prezidenta i premjer-ministra Litvy, ź litoŭskimi deputatami i ź Ministerstvam zamiežnych spraŭ.
«Ciapier idzie abmierkavańnie, jak novaja sistema biaśpieki pavinna vyhladać, tamu što heta ž nie tolki pra achovu, — tłumačyć Viačorka. — Heta pra vieryfikacyju ludziej, pra biaśpieku samoha Ofisa».
Ciapier Ofis Cichanoŭskaj razhladaje roznyja varyjanty dalejšaj pracy — Viačorka kaža, «usio mahčyma». Ale dadaje: treba dačakacca kančatkovaj pastanovy Litvy i pahladzieć, nakolki abaronienaja budzie praca Ofisa.
Namieśnica dyrektara Ofisu Śviatłany Cichanoŭskaj Stasia Hlińnik paćvierdziła «Biełsatu», što Ofis razhladaje ciapier roznyja varyjanty dalejšaj dziejnaści, u tym liku pierajezd ź Litvy ŭ inšuju krainu. Heta, padkreślivaje jana, jašče niavyznačanaje pytańnie, tamu jana nie moža niešta paćviardžać ci asprečvać. Pastanova zaležyć ad roznych čyńnikaŭ, u tym liku finansavaha.
«U spadaryni Śviatłany jość niekalki prapanovaŭ ad roznych krainaŭ, dzie jana mahła b mieć taki ž vysoki status, jak byŭ u Litvie: heta prezidencki ŭzrovień i ŭzrovień prezidenckaj achovy, — kaža Hlińnik. — Adzin z takich varyjantaŭ — heta Polšča. Mnie zdajecca, razhladajecca ŭ pieršuju čarhu Polšča, ale heta ŭsio jašče niapeŭna».
Rašeńnie Litvy ab źnižeńni ŭzroŭniu achovy Cichanoŭskaj było dla jaje ofisu niečakanaściu, adznačaje Hlińnik. Daviałosia apieratyŭna pierahladzieć režym pracy: pieršy čas pracavali vyklučna ŭ onłajn-režymie pa-za ofisam. Paśla «apieracyjnaja kamanda» praciahnuła pracu z ofisa.
«Treba razumieć: toje, što admianili, heta nie niejkaja raskoša, — padkreślivaje Hlińnik. — Heta nie pra VIP-zały i VIP-terminały. My nikoli ich nie patrabavali, heta nie toje, dziela čaho heta ŭsio patrebnaje. Heta ŭsio ŭ pieršuju čarhu patrebnaje dziela biaśpieki ŭsioj struktury».
Kali zachady biaśpieki možna budzie adnavić u Litvie, to heta taksama budzie razhladacca ŭ Ofisie, ličyć Hlińnik. Ale buduć hladzieć, jaki varyjant aptymalny.
«Na siońniašni dzień tyja ludzi, chto adčuvaje siabie ŭ biaśpiecy, prychodziać [u ofis], a chto byŭ bolš zaniepakojeny ci niepubličny, majuć prava pracavać onłajn, — raskazała Hlińnik. — My raspracoŭvajem novyja zachady biaśpieki, niekatoryja ŭžo ŭviedzienyja. Dla nas šmat źmienaŭ u takoj śfiery pracy Ofisu, datyčnaj biaśpieki».
Sa słovaŭ premjer-ministarki Litvy Inhi Ruhinienie, «achova padabranaja adpaviedna ŭzroŭniu pahrozaŭ» dla Ofisu. Viačorka ž padkreślivaje, što Ofisu važna, kab kamanda pačuvałasia ŭ biaśpiecy.
«Kali dojdzie situacyja, to budziem razhladać inšyja varyjanty, — paćviardžaje Viačorka. Jość šmat krainaŭ, jakija hatovyja akazać dapamohu i hatovyja pryniać i Ofis, i asobnych rabotnikaŭ, i Śviatłanu. U nas u pryncypie častka kamandy ŭžo pracuje ŭ Polščy. Niekatoryja pracujuć navat u Danii, u inšych krainach. Tamu budziem sychodzić z abstavinaŭ».
Ciapier, kali pytańnie biaśpieki Ofisu Cichanoŭskaj pieradajuć z adnaho viedamstva ŭ inšaje, uźnikaje mnostva pytańniaŭ i prablemaŭ — i hetym karystajecca režym Alaksandra Łukašenki, kaža Viačorka. Jon dadaŭ, što pavialičyŭsia cisk na pracaŭnikoŭ Ofisu i ichnych svajakoŭ. Litoŭcam sprabujuć davieści, što hetaje pytańnie treba vyrašyć jak maha chutčej.
Incydentaŭ roznaha kštałtu byli dziasiatki, mo bolš za sotniu, kaža Viačorka: ad samych drobnych da sprobaŭ uzłomaŭ akaŭntaŭ, trapić u pamiaškańni i na sustrečy, fizičnych pahrozaŭ, jakija «časam zdarajucca» ŭ pajezdkach. Pra heta, adznačaje Viačorka, nie pryniata kazać, kab nie raskryvać, jak pracuje miechanizm biaśpieki i achovy. Ale časta infarmacyju pra pahrozy atrymlivajuć litoŭskija śpiecsłužby, jakija sprabujuć pieraduchilić ryzyki, jak to było z paviedamleńniami pra «minavańnie» kanhresaŭ, što pravodzili demakratyčnyja siły.
«Byli navat sproby ŭsialakimi pehasusami zarazić našuju techniku, — raskazvaje Viačorka. — I tut my vielmi ŭdziačnyja Litvie, jakaja nas zaŭždy vyručała».
«Cisk z boku śpiecsłužbaŭ akazvaŭsia na pracaŭnikoŭ Ofisu ŭvieś čas pracy, — adznačaje Hlińnik. — I mnie zdajecca, nie tolki Ofisu: va ŭsich demakratyčnych siłaŭ heta ŭžo takaja štodzionnaść. Ale, kaniešnie, heta praciahvajecca. I ja nie skazała b, što ŭzrovień pahrozaŭ rabotnikam Ofisa i asabliva Śviatłanie Cichanoŭskaj źniziŭsia. Heta nie adpaviadaje rečaisnaści».
«My ŭsie ŭ takoj ža niebiaśpiecy, jak i byli. Usio tak ža razumiejem, z čym majem dačynieńnie».
Ciapier čytajuć
Źnikłuju ŭ Mjanmie Vieru Kraŭcovu znajšli miortvaj3
Kamientary