Мінск 60-х вачыма Зянона Пазняка
Рэдкія кадры з фотаальбома «Мінск» каментуе блогер Darriuss.
Блогер Darriuss выклаў у інтэрнэт адсканаваныя фота з альбома «Мінск», які выйшаў у 1968 годзе ў выдавецтве «Беларусь».
Усе здымкі ў ім зрабіў малады фатограф Зянон Пазняк.
расказвае НН Darriuss, які адабраў 20 найбольш цікавых фота. — Альбом выйшаў у«Фота добра адлюстроўваюць атмасферу эпохі, калі яны з’явіліся — хрушчоўскай „адлігі“, —
«Гэта яшчэ адліга — гэта новае кіно, новая літаратура, новае мастацтва ўвогуле, і
Зянон, як бадай што і любы іншы судэнт, тым больш у— кажа Darriuss. — Ён неразрыўна звязаны і з архітэктурай, рамантыкай пабудовы новага свету, новага горада. Да таго ж гэтыя здымкі пацвярджаюць, што Зянон — не проста ікона для адных і пудзіла для іншых, ён звычайны чалавек, якому ў маладосці было ўласціва захапляцца дзяўчынамі, і модай, вучыцца бачыць прыгажосць ва ўсім: і ў старых дамках Нямігі, і ў новых шматпавярховых раёнах на ўскраінах Мінска, а пасля ў меру сіл імкнуцца выказаць свае эмоцыі. Такі падыход мне вельмі блізкі, ён фенаменальна актуальны і цяпер, праз амаль 50 год пасля таго, як былі зробленыя гэтыя кадры.тэатральна-мастацкім інстытуце, не мог не паддацца гэтаму агульнаму настрою,
***
Пазьняк: З альбому пра стары Менск цэнзура зрабіла кнігу пра Менск новы
У інтэрв'ю Радыё Свабода Зянон Пазняк расказаў пра сапраўдныя абставіны падрыхтоўкі альбома «Мінск».
Абламейка: Зянон Станіслававіч, якія мэты вы ставілі тады пры падрыхтоўцы альбому «Мінск»?
Пазьняк:
Я да гэтага альбому падыйшоў вельмі сур’ёзна, бо з 1964 году займаўся старым Менскам. І я паставіў задачу паказаць стары Менск — Нямігу, Верхні горад і тое, што засталося ад Ніжняга рынку.Я ўсё гэта сфатаграфаваў, і ўсё гэта было здадзена ў выдавецтва «Беларусь». І тут пачалася вялікая вайна, было аж некалькі макетаў, таму што гэты альбом насілі ў ЦК КПБ, і яго там рэзалі. І было што амаль зусім ужо зарэзалі, але потым зноў вярнуліся. І вось тое, што там засталося ад Старога гораду, гэта тое, што ўдалося адваяваць. А фактычна задумка была такая: зрабіць гістарычны Менск.
Абламейка: Блогер пры рэпублікацыі здымкаў з вашага альбому заўважыў, што вас тады, відаць, цікавіла новая архітэктура...
Пазьняк: Што датычыць новай архітэктуры. Безумоўна, такія знакавыя будынкі, больш-менш стылёвыя, якія выяўлялі пэўную эпоху, стыль, я сфатаграфаваў, бо гэта было аблічча таго гораду, і цяпер яно ўжо гістарычнае. Так што думаю, што і ня дарам гэта было зьнятае. Але падыход мой быў такі: галоўнае — паказаць гістарычны Менск. Але гэта калі і ўдалося, то на адзін працэнт ці на паўпрацэнта. Таму што цэнзура была вельмі жорсткая.
Абламейка: Мы ў рэдакцыі зьвярнулі ўвагу на прыгожыя абліччы людзей на менскіх вуліцах, у прыватнасьці дзяўчат...
Пазьняк: Яшчэ тады, апрача старога Менску, мяне цікавілі людзі. Там праявіўся мой такі моладзевы рамантычны погляд на сьвет. Зрэшты, я з гэтым поглядам і цяпер жыву. Тут супярэчнасьці няма. На маю просьбу мне нядаўна зрабілі копіі здымкаў з таго альбома (самой кнігі я ня маю, усё засталося ў Менску) дык я гляджу, што той альбом цяпер пачаў набываць нейкую гістарычную вартасьць. А наконт дзяўчат, дык там яшчэ і не такія прыгожыя былі...Парэзалі ўсё.
Абламейка: А што цэнзуравалі ня толькі старую архітэктуру, але і выявы людзей?
Пазьняк:
Вядома. Наогул, цэнзура была беспрэцэдэнтная. Прымушалі адусюль прыбраць крыжы, напрыклад. У альбоме пра Браслаўшчыну быў здымак партала касьцёлу. Выставілі ўльтыматум: альбо гэтага здымку ня будзе, альбо зарэтушаваць крыж.Давялося пагадзіцца зарэтушаваць крыж у разэтцы, каб застаўся сам архітэктурны партал. Так вось зьдзекаваліся. Выйсьця не было, трэба было ісьці на такія кампрамісы, каб хоць нешта ўратаваць.
Цяпер чытаюць
Пасля паездкі за межы ЕС таямніча знік Анатоль Котаў, былая правая рука Паўла Латушкі54
Каментары