«Гэта той самы аповед, урыўкі якога я публікавала ў сябе на старонцы. Ён быў напісаны год таму і вядзе гаворку пра жыццё ў Горацкай і Глыбоцкай калоніі. Артыкул вялікі, магчыма, не так проста адразу прачытаць яго, але ён напоўнены тым болем і жорсткасцю рэчаіснасці,той радасцю ад турэмных сяброў і горыччу растання з каханымі. Ён пра голад у турме і жахлівасць камернай сістэмы. Ён пра самоту. Пра страх перад невядомасцю. Ён пра рэальную турму, пра тую, якую мы не ведаем. Гэта артыкул, каторы жывы. Ён баліць», — напісала на сваёй старонцы ў Фэйсбуку жонка Змітра Наста Дашкевіч.
* * *
Я стаяў у «клетцы». Гэта была адна з трох камер
— Што захоўваеце ў
— Паслядоўнасць расстрэлу бандытаў пры надзвычайным становішчы, — ці тое усур’ёз, ці тое па прыколу заявіў мне наглядчык.
— Дык якія вам паслядоўнасці? — даў я ў сваю чаргу параду. — Шмаляйце ўсіх
— Ну так, вады тут шмат, — загадкава пагадзіўся той.
Што мне было яшчэ казаць? Вады і сапраўды там шмат — зона стаіць у возеры. Віцебшчына — край блакітных азёраў.
— Трымай.
Я працягнуў з клеткі руку і зэк гэтак жа хутка паклаў нешта мне ў далонь ды тут жа выйшаў у шэрагу асуджаных, што вярталіся з працы ў зону.
Я расціснуў
Зміцер Дашкевіч быў затрыманы — паводле афіцыйнай версіі — 18 снежня 2010 г., за дзень да прэзідэнцкіх выбараў, нібыта за бойку і асуджаны на 2 гады пазбаўлення волі за хуліганства. Аднак у 2012 годзе выязным судом ён быў прыгавораны да яшчэ аднаго года зняволення, нібы за непадпарадкаванне супрацоўнікам міліцыі. Выйсці на волю Зміцер Дашкевіч мае 28 жніўня 2013 года.
Раней у турме ён напісаў апавяданне «Гумовы тапак».
Каментары