Пасол Беларусі ў Кітаі Кірыл Руды ў інтэрв'ю Tut.by распавёў пра кітайскі досвед барацьбы з карупцыяй, матывацыю чыноўнікаў і беларуска-кітайскія адносіны.
Руды расказаў, што беларускія дзяржаўныя органы рэгулярна звяртаюцца да кітайскага досведу рэформ дзяржаўных прадпрыемстваў. Кітайскія эксперты прыязджалі да нас, нашы дзяржаўныя служачыя пастаянна навучаюцца ў Кітаі. Разуменне, што «трэба рабіць» і веды «як» — ёсць. Пакуль не падышлі да пункта «калі рабіць».
Наконт кітайскага досведу барацьбы з карупцыяй Руды распавёў, што ў 2013 годзе ў Кітаі арыштавалі кіраўнікоў практычна ўсіх правінцый і буйных дзяржаўных прадпрыемстваў. «Сацыяльны капітал» дэвальваваўся, што прывяло ўпершыню да адтоку грошай з краіны і пераходу курсу юаня з рэвальвацыі ў дэвальвацыю. Аднак досвед Кітая — не толькі ва ўзмацненні жорсткасці правіл, але і ў большай празрыстасці работы дзяржаўных органаў.
Руды прыгадаў словы в.а прэм'ер-міністра Сінгапура, што ў Беларусі сёння лепшыя стартавыя ўмовы для эканамічнага рыўка, чым былі калісьці ў Сінгапура, таму што ў яго пакаленні толькі 2% былі адукаванымі.
У той жа час Руды, які вядомы як IT-скептык, ацаніў гэтую галіну беларускай эканомікі:
«Паводле ацэнак Ernst&Young, у Беларусі 85 тысяч чалавек занятыя ў ІКТ [інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогіях], у тым ліку 35 тысяч — у ІТ. Усяго ў нас 4,5 мільёна занятых. Адпаведна, ІКТ стварае ў Беларусі толькі 1,8% працоўных месцаў. Доля ІКТ у агульным аб'ёме нашага экспарту тавараў і паслуг у 2016 годзе была 3,9%. Па падатках — ільготы. Таму ІКТ-сфера, вядома, модная і прывабная, але сінергіі і імпульсу нашай эканоміцы пакуль не дае».
Таксама Руды расказаў, чаму ён, доктар навук з заходнім вопытам і вольнай англійскай, вырашыў стаць дзяржаўным службоўцам:
— У снежні 2013 года на рэспубліканскай нарадзе па кадрах мне такое ж пытанне раптам задаў прэзідэнт. Тады, памятаю, з ходу адказаў, што «хочацца нешта зрабіць, дамагчыся выніку, самарэалізавацца».
Сёння магу дадаць, што ў прыходзе на дзяржаўную службу ёсць унутраная логіка і складваецца яна з адукацыі, кругагляду, карыснасці, прызнання, патрыятызму. Вядома, патрэбна і зарплата, і сацыяльныя гарантыі, але аднаго гэтага недастаткова. Уплывае і тэмперамент, схільнасці і перавагі. Напрыклад, у мяне два сыны: старэйшы спакойны, малодшы актыўны. Кітайцы жартуюць, што старэйшы будзе дзяржаўным служачым, а малодшы — бізнэсменам.
Калі сур'ёзна, то 5 гадоў таму на нарадзе той адказ быў самым дакладным».
Цяпер чытаюць
Павел Вінаградаў упершыню расказвае, як яго закінулі на самае дно беларускай турмы. Як гэта — калі суседзі за цыгарэту ядуць чужое гаўно4
Каментары