Парашэнка расказаў, як удалося спыніць Расію на Данбасе ў 2014-м

Экс-прэзідэнт Украіны даў вялікае інтэрв'ю «Украінскай праўдзе». Адказваючы на адно з пытанняў, ён зачапіў тэму падзей другой паловы 2014 года.

— Якое самае складанае рашэнне вы прынялі за гэтыя пяць гадоў?

— Я прыняў шмат рашэнняў.

- Успомнім, напрыклад, Ілавайск?

— Хочаце пагаварыць пра гэта? Адыдзіце ад клішэ, што Ілавайск - гэта параза для ўкраінцаў. Калі ласка, разгледзьце Ілавайск як пачатак расейскай агрэсіі.

— Я гэта добра ведаю.

— Калі б не было агрэсіі, сітуацыя разгортвалася б зусім інакш. Я не хачу вінаваціць нікога, ні тых, хто адмовіўся выконваць загады галоўнакамандуючага, альбо тых, хто не прыняў рашэнні своечасова… За гэта была заплачана вялікая цана. Але прычынай стала расійская агрэсія.

Наш адказ на гэта быў вы ведаеце які, калі ў нас не было войскаў?

— Запыт на калідор, а потым Мінскія дамоўленасці.

— 5 верасня … хутка будзе пяць гадоў. У Мінску не было вырашана. 5 верасня ва Уэльсе, у Кардыфе вырашалася, на саміце НАТА. Я кажу пра гэта ўпершыню. Гэта быў цуд, дзіва.

Ніхто тут не верыў у нас, калі я ехаў на саміт НАТА, што мы зможам падпісаць і спыніць расейскі наступ.

Мы выкарыстоўвалі час, пакуль не ўступілі ў дзеянне «Мінскія дамоўленасці»… Чаму «Мінскія дамоўленасці» не пачалі дзейнічаць з 12 гадзін ночы, не з дзясятай, не з дванаццатай гадзіны дня, а з васемнаццатай гадзіны? Вы ведаеце, чаму? Таму што дэсантнікі 95-га і 79-га пад кіраўніцтвам Мужэнкі і Забродскага павінны былі вярнуцца з рэйду.

Калі б не гэты рэйд, то, магчыма, і Мінска не было б. Таму што яны не разумелі, якія ў нас сілы ў тыле, і ўвесь час атрымлівалі інфармацыю пра тое, што падраздзяленні расійскай арміі вядуць баявыя дзеянні з украінскімі дэсантнікамі, якія невядома адкуль з'явіліся. У 18 гадзін яны выйшлі за лінію супрацьстаяння і ўступілі ў сілу Мінскія дамоўленасці.

Калі мы гаворым пра Ілавайск ці Дэбальцава, усведамляйце, што там былі толькі расейскія салдаты. І праўду скажыце грамадскасці. Таму што я дакладна нікому не пажадаю правесці такую ноч, калі нашы пачалі пакідаць Дэбальцава, а на ФБ (Сямёна) Сяменчанкі быў апублікаваны падрабязны маршрут выхаду.

І трэба было ноччу, без сродкаў сувязі, каб было поўнае радыёмаўчанне, мяняць маршруты, каб выратаваць людзей. Цяжка. Тут паверыш у Бога.

Калі мы памятаем, з чаго мы пачалі, праз што мы перажылі, і хтосьці наважыцца сказаць, што гэта параза, я з гэтым не пагаджуся.

Я падкрэсліваю, што мы разбурылі план Пуціна, як гэта ні гучала банальна, знішчыць Украіну, пакараць нас за Рэвалюцыю Годнасці. Мы маем цяпер іншую дзяржаву.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0