Канфіскавана 130 фур, сотня беларусаў не можа выбрацца з-пад абстрэлаў: бязрадасны лёс дальнабойшчыкаў ва Украіне
Учора мы паведамлялі пра прэцэдэнт канфіскацыі адразу 25 беларускіх фур украінскім бокам у рамках, свайго роду, ваеннай кантрыбуцыі — перасадзілі за стырно ўкраінскіх кіроўцаў, беларускія машыны адправіліся выконваць задачы ў інтарэсах украінскага войска. Але тое толькі вяршыня шырэйшай праблемы.
Чытайце таксама: Па законах ваеннага часу: украінцы канфіскавалі 25 беларускіх фур пры спробе выезду з краіны
Як нам становіцца вядома цяпер, у рэальнасці на ваенныя патрэбы канфіскавана нашмат больш тэхнікі разам з грузамі.
Упершыню масавыя канфіскацыі беларускіх фур пачаліся ў суботу, 5 сакавіка: у Ковелі ўкраінцы затрымалі 21 фуру, затым у Чопе 32 фуры. Ужо потым 25 у Ягодзіне, а таксама былі іншыя адзінкавыя выпадкі ў іншых месцах.
Агулам называецца лічба да 130 канфіскаваных машын.
Што адбываецца з грузам? Калі груз належыць еўрапейскім кампаніям, то ўласнікам прапануецца забраць яго іншым транспартам.
Ацэначна, каля 300 беларускіх дальнабояў паспелі выехаць з Украіны разам з грузам у першыя дні канфлікту.
«Некалькі соцень машын выехала праз Выступавічы-Новую Рудню. Яны выехалі самі, на тэхніцы, тады яшчэ пускалі», — кажа лагіст.
Але яшчэ з сотню чалавек застаецца ва Украіне. Цяпер кампаніі, напляваўшы на грузы, спрабуюць выратаваць гэтых людзей.
«Цяпер галоўная задача і нашай, і іншых кампаній, якія страцілі тэхніку і грузы, — гэта вывезці з Украіны кіроўцаў. Яны засталіся там без машын, з канфіскаванымі тэлефонамі, з нерабочымі банкаўскімі картамі, са снарадамі над галавой», — кажа «Нашай Ніве» менеджар адной з буйных лагістычных кампаній.
Беларускія дальнабойшчыкі, якіх вайна заспела ва Украіне, абменьваюцца паведамленнямі ў закрытай суполцы ў вайберы.
Большасць з іх перачэкваюць страшныя часы так: аб’ядноўваюцца групкамі па месцы знаходжання ва Украіне, спрабуюць дапамагчы адзін аднаму.
Гарады і месцы, дзе яны хаваюцца, невядомыя, людзі баяцца называць свае лакацыі, бо цяпер час такі, што адным словам не таму чалавеку можна наклікаць на свой груз марадзёраў, і ніхто табе нічым не дапаможа.
«Не можам выехаць, бо літаральна снарады лётаюць над галавой. З машын знялі нумары, хаваемся, чакаем, пакуль стане паспакайней», — кажа нам адзін з такіх дальнабойшчыкаў.
«Служыў у войску 20 год, не бачыў вайны, а тут змяніў работу, выехаў — убачыў. Проста перад машынай снарад падаў», — кажа іншы.
Тым часам, застаюцца неяснымі перспектывы двух страшна параненых беларускіх дальнабойшчыкаў, якія атрымалі апёкі ў выніку расійскага ўдара з тэрыторыі Беларусі па Карасцене ў Жытомірскай вобласці.
Каментары