У мінскіх аптэках размялі расійскі аналаг «Аземпіка». Людзей не палохала нават цана

«Калі ён з'явіцца?» і «Ці будзе ў найбліжэйшы час?» — удакладняюць жыхары сталіцы. Па даных tabletka.by, на 17.00 19 чэрвеня ў сталіцы «Семавік» быў толькі ў адной аптэцы. Праўда, калі «Люстэрка» туды патэлефанавала, аказалася, што лекі ўжо выкупілі.

Застаецца варыянт паехаць па яго ў рэгіёны. Але і там сродак на вагу золата: па ўсёй краіне яго можна знайсці ўсяго ў 60 аптэках, і гэтая колькасць пастаянна памяншаецца. 

«Людзі прасілі: «Калі ласка, адкладзіце. Ужо бягу па рэцэпт»

У раёне, дзе правізарам працуе Ірына (імя зменена), жыве шмат маладых сем'яў. Яны асноўныя пакупнікі ў іх невялікай аптэцы. Наколькі памятае жанчына, «Семавік» на прылаўках іх пункту стаў з'яўляцца яшчэ зімой. Паступаў ён у невялікай колькасці, яго хутка раскуплялі, і «ён знікаў».

— Пасля ўсе насіліся, шукалі яго. Дзесьці ў красавіку ён з'явіўся апошні раз. Тады загадчыца паспрабавала замовіць максімальна вялікую колькасць упаковак, якую можа адгрузіць склад. Але трэба разумець: тут сістэма такая, што калі прэпарат папулярны, то не факт, што атрымаеш столькі, колькі выпісаў, ці ўвогуле хоць нешта, бо ўсе аптэкі хочуць тавар у рэалізацыю. Калегі маглі яго ўжо расхапаць, і ты нават не паспяваеш гэтага ўбачыць, — усміхаецца суразмоўца. — Таму стараліся браць шмат: парадку 10-15 упаковак. Камусьці ўдалося і па 20 узяць.

У аптэцы Ірыны вясновую партыю «Семавіка» раскупілі да пачатку чэрвеня.

Жанчына мяркуе, калі б прэпарат быў толькі ў іх, 10-15 пачкаў сышлі б за пару дзён. Не спыніў б нават кошт — 253-265 рублёў за ўпакоўку.

Зараз фармацэўты чакаюць новую пастаўку. Дакладнай даты, калі гэта адбудзецца, суразмоўніца не ведае. З таго, што чула ад калегаў, усё павінна здарыцца да канца гэтага тыдня.

— Думаю, ажыятаж вакол прэпарата з дзвюх прычын. Па-першае, людзям ён цікавы. Па-другое, ён паступае ў краіну невялікімі партыямі. Чаму? Дакладна не ведаю. Цяпер, калі чалавек пытаецца «Семавік», прапануем запісацца на чаргу. Але ў нас яна невялікая. Думаю, таму што не ўсе ведаюць пра такую магчымасць, — разважае суразмоўца. Цяпер вельмі папулярныя сайты, на якіх можна паглядзець, дзе якія лекі прадаюцца. І людзі часцей прыходзяць за ім мэтанакіравана, а не проста спытаць.

Пакупнікоў, якія ў аптэцы Ірыны бяруць расейскі аналаг «Аземпіка», жанчына падзяліла б на дзве групы. Першая — жанчыны і мужчыны за 50, другая — жанчыны 30+.

— Першыя — з відавочнымі паказаннямі [да прыёму]. Відаць, што індэкс масы цела (паказчык, які дазваляе вызначыць, ці ёсць у чалавека залішняя вага) у іх сапраўды завышаны. Другія часта вельмі дагледжаныя, з добрай фігурай, я б сказала. На маю думку, там не было да прэпарата супермедыцынскіх паказанняў па здароўі, што крыху бянтэжыла. Хоць рэцэпты ў іх меліся, — дзеліцца назіраннямі правізар. — Аб'ядноўвае гэтыя дзве катэгорыі тое, што ўсё гэта цалкам сабе людзі пры грошах. Бабулькі ў мяне яго не пыталіся ні разу.

Па назіраннях суразмоўніцы, у красавіку, калі новая партыя лека толькі з'явілася, яго ў асноўным бралі па адной упакоўцы. У маі, калі ў аптэках Мінска ён стаў заканчвацца, куплялі адразу па дзве-тры.

— І пачаўся ажыятаж. Людзі прасілі: «Калі ласка, адкладзіце. Ужо бягу па рэцэпт», — адзначае Ірына. — Бачылі, што яго мала, разумелі: невядома, калі з'явіцца — і закуплялі з запасам. Апошняя дзяўчына, якая забірала ў нас «Семавік», спытала ў калегі: «Колькі ў вас? Я пайду, выпішу [рэцэпт]». Яна, напэўна, тры ці чатыры ўпакоўкі адразу ўзяла.

З таго, што чула Ірына, лекі «добра дапамагаюць схуднець». На яе думку, у надзеі на гэты эфект нямала людзей за ім і ганяюцца.

— Прэпарат прытупляе пачуццё голаду, але, мне здаецца, многія не разумеюць, што ён працуе, калі чалавек псіхалагічна гатовы не есці, — разважае фармацэўт. — Заўважала, што вага знаёмай, якая яго прымае, нейкі час не мянялася. Спытала: чаму так? Яна прызнавалася, што на аўтамаце працягвала спажываць прысмакі. Ёй было складана псіхалагічна развітацца з думкай, што яна не можа есці цукеркі.

«Ад калег чула, што ці то пяць, ці то восем у адны рукі бралі»

Алена (імя зменена) працуе ў невялікай аптэцы ў новым раёне Мінска. Пакупнікоў у іх няшмат. «Семавік» пытаюцца без ажыятажу, але актыўна. Тут ён з'явіўся ў красавіку.

— Аптэка ў нас невялікая, пастаўкі некалькі разоў на тыдзень, таму заказвалі яго ўсяго па 1-3 упакоўкі. Звычайна да новага прывозу лекі раскуплялі, хоць для нашага пункту кошт у прэпарата немаленькі, — распавядае суразмоўніца. — Пазней сталі афармляць яго канкрэтна пад чалавека — бралі [у патэнцыйнага пакупніка] нумар і, атрымаўшы, тэлефанавалі. На маёй памяці толькі адзін кліент купляў адразу тры ўпакоўкі, астатнія менш. Але ад калег чула, што ці то пяць, ці то восем у адны рукі бралі.

У аптэцы Алены «Семавік» скончыўся ў канцы мая. Замовіць яны яго пакуль не могуць: на складзе іх сеткі прэпарата пакуль няма.

— Наколькі чула, у горадзе яго засталіся «хвосцікі» для асаблівых выпадкаў. Гэта працуе ў дзяржаўнай сістэме аптэк. Як? У даведцы лекаў няма, але той, каму яно трэба па медпаказаннях прыходзіць у аптэку. Там яму прапануюць аформіць так званае адтэрмінаванае забеспячэнне, — апісвае механізм Алена. — Ён рэгіструе заяўку, яе падаюць на склад. Там ёсць абмежаваная партыя менавіта для падобных выпадкаў. Яна не ў агульным доступе. Адпаведна, канкрэтна пад кліента прыходзіць прэпарат. Чалавеку тэлефануюць — і ён яго забірае.

Па назіраннях Алены, часцей за ўсё ў іх аптэцы «Семавік» пыталіся жанчыны 45-50 гадоў, якія сочаць за трэндамі і «паралельна імкнуцца лячыць сваіх мужчын». Прыкладна гэтая ж катэгорыя кліентаў у 2024-м цікавілася «Аземпікам».

Суразмоўніца тады працавала ў пункце продажаў у цэнтры Мінска. Кажа, ад пакупнікоў яна пачула пра гэтыя лекі раней, чым вакол іх пачалася шуміха.

— Шчыра скажу, пыталіся пра «Аземпік» тады адносна нячаста. Можа, раз на пару тыдняў. З калегамі нават пасмейваліся трошкі над такімі пакупнікамі. Усё ж такі гэта сур'ёзны рэцэптурны прэпарат для лячэння захворвання, а пра яго казалі так, быццам бы гэта гематаген. Бо вонкава па гэтых кліентах дакладна нельга было сказаць, што яны маюць патрэбу ў сродку. Мне здавалася, гэта былі людзі, якія проста хацелі палепшыць форму.

З «Семавікам», хоць па яго і прыходзяць з рэцэптамі, часам падобная сітуацыя, — дзеліцца назіраннямі фармацэўт. — У той жа час у мяне аднойчы была размова з пакупніцай, якая распавяла, што прэпарат патрэбны яе мужу. У мужчыны дыябет, яму доўга падбіралі тэрапію, і менавіта семаглутыд (дзеючае рэчыва ў прэпараце) выдатна падышоў. Яна вельмі радавалася і бегала па ўсіх аптэках, збіраючы рэшткі.

Алена, як і яе калега Ірына, таксама адзначае, што расійскі аналаг «Аземпіка» раскупілі хутка.

— Так, партыя была маленькая, але і тое, што людзі на яго накінуліся, таксама факт. І гэта вы не толькі ад мяне пачуеце, — кажа яна. — Цяпер чакаюць другую. З досведу, звычайна ў сітуацыях актыўнай цікавасці да лекаў першыя закупачныя партыі попыт не задавальняюць, але прамежкі паміж пастаўкамі невялікія. Чула ад калег, што лекі чакаюць пасля ліпеня. Але калі дакладна, невядома. Усё ж такі «пасля ліпеня» — гэта можа быць і ў жніўні, і ў верасні.

У Мінскай аптэцы №67 «Белфармацыі» на Шышкіна, 26, дзе 19 чэрвеня ў 17.00 сэрвіс tabletka.by паказваў адзіны даступны для продажу «Семавік» у горадзе, а 17.30 журналістцы паведамілі, што прэпарата ўжо няма.

— Яго выкупілі. Можам прапанаваць узяць на чаргу. Калі дадуць, то ў аўторак, — удакладнілі ў аптэцы.

• 1
• 0
• 0
• 3
• 2
• 1
• 2
• 0