Мілінкевіч вылучыў Аляксандра Казуліна на атрыманьне прэстыжнай прэміі ў галіне правоў чалавека
"Галадоўка Аляксандра Казуліна - сымбаль імкненьня ўсіх беларусаў жыць у свабоднай дэмакратычнай краіне. Пра яе павінен ведаць увесь сьвет", -- заявіў лідэр беларускай апазыцыі.
У аўторак лідэр аб’яднаных дэмакратычных сілаў Беларусі Аляксандар Мілінкевіч ініцыяваў вылучэньне Аляксандра Казуліна на прэстыжную прэмію Марціна Эналса, першага генэральнага сакратара Amnesty International.
Прэмія Эналса ёсьць адной з галоўных узнагародаў руху за правы чалавека. Яе лаўрэатамі становяцца людзі, якія зьяўляюцца "сымбаламі барацьбы за правы чалавека ў краінах, дзе абарона правоў чалавека і дэмакратыі прадстаўляе сабой небясьпечны від дзейнасьці".
«Мужнасьць і рашучасьць Аляксандра Казуліна ў барацьбе за свае правы выклікае захапленьне. Яго галадоўка сёньня зьяўляецца сымбалем імкненьня ўсіх беларусаў жыць у свабоднай дэмакратычнай краіне. Пра яе павінен ведаць увесь свет. Гэта ўзнагарода, перш за ўсё, стане магутным міжнародным патрабаваньнем да рэжыма ў Беларусі – пачаць вызваленьне палітзьняволеных», - сказаў Аляксандр Мілінкевіч.
Прэмія Марціна Эналса зьўляецца ўнікальнай супольнай акцыяй адзінаццаці вядучых няўрадавых праваабарончых арганізацый сьвету. У склад журы Прэміі ўваходзяць прадстаўнікі Amnesty International, Human Rights Watch, Human Rights First, Міжнароднай фэдэрацыі правоў чалавека, Сусветнай арганізацыі супраць катаванняў ды інш.
У 2006 г. ляўрэатамі прэміі былі названыя іранскі журналіст Акбар Гянджы і юрыст і адначасова радыёкамэнтатар з Зымбабвэ Арнольд Цунга.
Раней Прэміяй Марціна Эналса былі ўганараваныя: Ахтам Наіс, Сырыя (2005), Лідзія Юсупава, Расея (2004), Алірыё Урыбе Муньёс, Калюмбія (2003), Жаклін Мудэйна, Чад (2002), арганізацыя "Піс Брыгейдз Інтэрнэшнл" (2001), Імакуле Бірахека, Дэмакратычная Рэспубліка Конга (2000), Наташа Кандзіч, Югаславія (1999), Эяд Эль-Саррадж, Палястына (1998), Самуэль Руіз Гарсія, Мэксыка (1997), Клемэнт Нванка, Нігерыя (1996), Асма Джангір, Пакістан (1995), Хары Ву, Кітай (1994).
Цяпер чытаюць
«На канцэртах няма месца радыкальнаму нацыяналізму, агрэсіі і гвалту». Макс Корж выказаўся наконт скандалу, які разгарэўся пасля яго выступу ў Варшаве3636
Каментары