"Пакуль ідзе шантаж. Але ж калі яны й далей будуць шантажаваць, то мы ў зямлянкі пойдзем, а на шантаж не паддамося", -- сказаў кіраўнік Беларусі. Камэнтуе Барыс Тумар.
За час газавай гістэрыі мы пачулі крайне цікавыя рэчы. Спачатку мы даведаліся, што пры ўмовах, якія прапануе Расея (105 даляраў за тысячу кубамэтраў) беларускую эканоміку чакае каляпс. Вось табе і беларуская мадэль. Літва і Польшча купляюць за 230, Украіна зь яе мэталюргічнымі заводамі за 130. А ў нас пры 105-ці -- усяму капут.
"Пакуль ідзе шантаж. Але ж калі яны й далей будуць шантажаваць, то мы ў зямлянкі пойдзем, а на шантаж не паддамося", -- сказаў кіраўнік Беларусі.
“Ад Беларусі да Германіі тысячы кілямэтраў”, пачулі мы; “Эўропа ня вытрымала канкурэнцыі нашых тавараў”, пачулі мы; а яшчэ мы пачулі скаргі, што зь беларускімі міністрамі ў Маскве размаўляюць як з халопамі. А яны ж і ёсьць халопы. Сыстэма такая выбудаваная, калі адзін начальнік, а ўсе астатнія — халопы. На што ж наракаем тады? “Я гатовы ў Маскву на каленях паўзьці”, -- сказана было калісьці. Даўшы слова – дзяржыся, кажа расейская прымаўка...
З часу папярэдняга адключэньня газу прайшло два гады. Што зроблена? Спажываньне газу вырасла. Спажываньне нафты вырасла. Доля Расеі ў энэргабалянсе вырасла. Ніводнага альтэрнатыўнага шляху энэргапаставак не збудавана. Больш за тое, Беларусь маніякальна псавала адносіны з усімі краінамі, празь якія тыя шляхі маглі б пралегчы. За танны газ Беларусь даплачвала незалежнасьцю.
“Нягледзячы на ціск звонку, Беларусь выстаіць”, -- сказана нам. Вось гэта праўда. Незалежнасьць Беларусі прайшла пункт невяртаньня ў 1999-м.
Літоўская эканоміка вытрымлівае павышэньне цэнаў да 230-ці, а ўкраінская – да 130-ці. Ніякіх зямлянак на гары Гедыміна ня рыюць і ў саюзы з Расеяй ня лезуць. Значыць, і 105 для беларускай ня створыць пагрозы незалежнасьці. Нагнятаньне страсьцей патрэбнае для аднаго – таго, хто прыпіша сабе заслугу ўратаваньня беларускай маёмасьці і беларускай эканомікі. Таго, хто нам пэнсіі плаціць. Таго, хто газам забясьпечыў. Гаранта незалежнасьці. Таго, дзякуючы каму мы засталіся жыць у панэльным доме. Хто ня даў краіне вярнуцца ў зямлянкі.
А на цану газу патрыятычная гаварыльня ніяк не паўплывае. З цаною ўсё вырашана, дэлегацыя ўжо ў Маскве. Адзін з халопаў падпіша, пасьля яго ж пры патрэбе зробяць крайнім.
У 2004-м краіна згуртавалася вакол прэзыдэнта ў першым газавым канфлікце. Прэзыдэнт улічыў сваю незаменнасьць для захаваньня сувэрэнітэту і правёў рэфэрэндум аб неабмежаваным тэрміне кіраваньня. Цяпер набліжаюцца часы эканамічных цяжкасьцяў. Дык падтрымайма прэзыдэнта ў ягоным змаганьні за незалежнасьць яшчэ раз.
30 сьнежня
P.S. 29 сьнежня. "У зямлянкі пойдзем, а на шантаж не паддамося!". 1 студзеня. "Прэс-сакратар "Газпрому": "Газпром" абсалютна задаволены вынікамі перамоваў". Камэнтары, як гаворыцца, лішнія.
1 студзеня
Цяпер чытаюць
Гурт «Дразды» пакідае сцэну і вінаваціць у гэтым «гіперактыўных блогераў»4
Каментары