7 красавіка, у гадавіну смерці Ларысы Геніюш, актывісты «Маладых дэмакратаў» правялі яе памінанне на зэльвенскіх могілках.
7 красавіка мінскія актывісты «Маладых дэмакратаў» наведалі магілу вядомай беларускай паэтэсы Ларысы Геніюш.
Ларыса Геніюш — легенда беларускай паэзіі, прыклад высокай чалавечай маральнасці, ахвярнай хрысціянкі і сапраўднага патрыёта Бацькаўшчыны.
Нарадзілася 27 ліпеня 1910 года ў маёнтку Жлобаўцы Гродзенскай губерні. Скончыла Ваўкавыскую гiмназiю (1928). У 1937–1948 жыла ў Празе. Муж там працаваў доктарам, і яна паезала за ім. У сакавіку 1943 стала Генеральным сакратаром урада БНР. 5 сакавіка 1948 саветы арыштаваля яе.
Пасля былі допыты у СІЗА КДБ пад кіраўніцтвам міністра дзяржбяспекі Цанавы, турэмныя выпрабаванні. Вярхоўны суд БССР прыгаварыў Ларысу Геніюш да 25 гадоў зняволення ў лагерах. Нягледзячы на гэта, Ларыса Геніюш не зламалася. Пасля частковай рэабілітацыі, была вызвалена з турмы, з 1956 году пасялілася разам з мужам у Зэльве (Гродзенская вобласць).
7 красавіка 1983 г. Ларысы Геніюш не стала. У знак павагі да гэтага чалавека, насуперак волі мясцовай улады, тысячы людзей прыйшлі да яе, каб развітацца і правесці ў апошні шлях. Памяць аб Геніюш застаецца ў сэрцах беларусаў.
Вершы Ларыса Геніюш пісаць пачала яшчэ ў гiмназii, а друкавацца — у 1939 годзе ў беларускіх перыядычных выданнях «Ранiца», «Беларускi работнiк», «Новы шлях» . У 1942 у Празе выйшаў першы зборнiк яе паэзii «Ад родных ніў» . Працягвала пісаць вершы i ў зняволеннi. Пасля развалу таталiтарызму пасмяротна былi выдадзены найбольш поўныя i значныя зборнiкi яе твораў.
Ларыса Геніюш будзе жыць у памяці народу, пакуль жыў будзе беларус.
У гадавіну смерці Геніюш, дэлегацыя мінскіх «Маладых дэмакратаў» зладзіла памінанне паэтэсы, ля яе магілы ў Зэльве. Юнакі завіталі і да сёмага дома на вуліцы Савецкай, дзе жылі Геніюшы.
Цяпер чытаюць
Легендарная журналістка Любоў Лунёва расказала пра Віктара Лукашэнку і аднакурснікаў, стварэнне «Вясны» і палітычны бамонд18
Каментары