«І жонку, і палюбоўніцу!». Топ-10 анекдотаў пра Леніна
За любы з іх трыцаць гадоў таму можна было трапіць у КГБ.
У таталітарным СССР такіх анекдотаў было безліч. Яны ўзнікалі ў адказ на штодзённае прапагандысцкае ўсхваленне «правадыра пралетарскай рэвалюцыі» і «Вялікага Кастрычніка».
Анекдоты пра Леніна расказвалі шэптам,бо нават у
- * *
Прыехалі да Леніна бальшавікі з Сібіры.
— Таварыш Ленін, мы вам ад імя ўсёй нашай бальшавіцкай грамадскасці прывезлі сапраўднай сібіркай рыбы, свініны, ялавічыны!
— А колькі вы, галубчыкі мае, з Сібіры да Петраграда дабіраліся? — пытаецца Ленін.
— Ды месяцы чатыры, Уладзімір Ілліч. Шлях не блізкі, и ўсё па агульных вагонах, па станцыях…
— Неадкладна — дзецям гэтыя прадукты! Дзецям!
- * *
Дзядуля расказвае ўнукам:
— Я Леніна бачыў! Вось як цяпер помню: замарыўся я на суботніку, сеў я на бервяно, закурыў. Тут да мяне такі невысокі, у кепцы, падыходзіць і кажа: «Таварыш, а што гэта вы бярвенне не носіце, а?» Я на яго паглядзеў і кажу: «Табе трэба, ты і насі». «Не хочаце насіць, баценька, — будзеце пілаваць».
— І як?
—
- * *
Маленькая дзяўчынка ўсё ніяк не можа заснуць уначы. «Я баюся!» — кажа яна маці. «Чаго ж ты баішся? Ты ж дома, з мамай, з татам». «Я Леніна баюся. Нам настаўніца сказала, што ён жывы і любіць маленькіх дзетак!»
- * *
Сустракаюцца знаёмыя:
— Ну, як жывеш?
— Ды як Ленін: і есці не даюць, і не пахаваюць ніяк.
- * *
Прыйшлі да Леніна хадакі з вёскі, скардзяцца на страшэнны голад.
— Уладзімір Ілліч, зусім няма чаго есці. Траву ямо. Хутка ржаць пачнём як коні! Памажы нам харчамі, Уладзімір Ілліч!
— Іржаць, кажаце? Ну, не ведаю, таварышы, — адказавае Ленін. -- Мы ўчора з Феліксам Эдмундавічам слоік мёду навярнулі — і нічога, ведаеце, не гулі як пчолы…
- * *
— Таварыш Ленін, каго больш карысна мець пралетару: жонку ці палюбоўніцу?
— Толькі абедзвюх! Жонцы кажаш, што пайшоў да палюбоўніцы, палюбоўніцы — што пайшоў да жонкі, а сам — у партбюро і працаваць, працаваць, працаваць!…
- * *
Уладзімір Ілліч, а давайце вып’ем?
—
- * *
Ленін — Сталіну:
— Іосіф Вісарыёнавіч! А чаму гэта вы, баценька, не ўдзельнічалі ў штурме Зімняга?
— Не бойцеся, Уладзімір Ілліч. Мы яшчэ пастраляем.
- * *
Дзяўчына піша ліст Леніну: «Уладзімір Ілліч, я непрыгожая, усе хлопцы глядзяць на іншых, а да мяне ніхто не заляцаецца. Падкажыце, што рабіць?» Неўзабаве яна атрымлівае адказ: «Неадкладна ўступайце ў Партыю! Вось надзея Канстанцінаўна Крупская — таксама не прыгажуня, а якога хлопца сабе адхапіла!»
- * *
Амерыканцы
— Вось так я сабе ўсё і ўяўляў!
Каментары