А. Шрамко: Закон аб свабоде сумленьня абмяжоўвае Праваслаўную царкву
У будынку царквы «Новае жыцьцё» адбылася прэс‑канфэрэнцыя, прысьвечаная Кампаніі па абароне правоў на свабоду сумленьня.
У будынку царквы «Новае жыцьцё» адбылася прэс‑канфэрэнцыя, прысьвечаная Кампаніі па абароне правоў на свабоду сумленьня. Прысутнічалі пастары пратэстанцкіх цэркваў, праваслаўны сьвятар а. Шрамко ды сустаршыня аргкамітэту «Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі» Аляксей Шэін.
Адмоўных момантаў ў законе больш, чым пазытыўных, выказаў сваё меркаваньне на прэс‑канфэрэнцыі сьвятар Сьвята‑Пакроўскай царквы ў Менску а. Аляксандар Шрамко.
На яго думку, закон заганяе рэлігійныя грамады ў гета, ізалюе цэрквы ад грамадзтва. Ён прызнаў, што далёка ня ўсе праваслаўныя цэрквы адчуваюць на сабе ціск дзяржавы. Аднак сьвятар зьвярнуў увагу на тое, што найчасьцей закон абмяжоўвае цэрквы, якія актыўна разьвіваюцца, жадаюць займацца місіянэрскай дзейнасьцю ды пашыраць свой уплыў у грамадзтве.
Праваслаўны сьвятар адзначыў, што ўсе дамовы Праваслаўнай царквы аб супрацоўніцтве зь міністэрствамі адукацыі ды абароны засталіся на паперы. Ня лепшыя справы і зь нядзельнымі школкамі, а таксама з магчымасьцю зьбірацца для чытаньня Бібліі ды супольных малітваў ва ўласных дамах, падкрэсьліў Аляксандар Шрамко.
Усе ўдзельнікі прэс‑канфэрэнцыі падкрэсьлівалі, што Кампанія па абароне правоў на свабоду сумленьня ня носіць рэлігійнага характару, а ёсьць грамадзкай акцыяй. У часе збору подпісаў, які працягнецца да канца траўня, плянуецца азнаёміць з акцыяй як мінімум 300‑500 тысяч чалавек.
-
Дзядок — апазіцыянерам: Займаючыся дыскрэдытацыяй Офіса Ціханоўскай, вы льяце ваду на млын рэжыму
-
«Марзалюк — гэта наш зубр». Як праўладны гісторык нечакана стаў трэндам для зумераў у тыктоку
-
«Шатл-бас спачатку спыніўся, а потым пачаў павольна каціцца назад». Беларус, які стаў відавочцам аварыі ў Тайландзе, расказаў падрабязнасці
Цяпер чытаюць
Сумленне, каханне, колы пекла і галівудскі фінал. У сям’і будаўніка і бібліятэкаркі з Пружанскага раёна Ігара і Юліі Лаптановічаў арыштавалі спачатку яго, пасля — яе, а пасля і бабулю
Каментары