«Pračytaŭ u vas u rubrycy «Mova naša» natatku pra vyrazy «Jež, kolki duša prymaje» i «Jež, pakul rot śviež», — napisaŭ u «Našu Nivu» čytač Valarjan ź Minska. — i ŭspomniŭ, jakija charošyja prykazki ŭžyvali maje dzied z babaj.
Pa-pieršaje, vyraz «Jež, pokul rot śviež» mieŭ dadatak: «bo jak pamreš, to kałom nie ŭvapreš».
A jašče ŭzhadałasia, što, kali vielmi hałodny, vielmi jeści chočaš, pryhavorvali «Jeści, aby daleźci». A pra pustuju, biednuju jadu kazali «Śniedaŭ, abiedaŭ — žyvot nie viedaŭ».
Zaadno chaču padziakavać vam, «Naša Niva». Z vas pačynaju dzień i vami skančaju», — piša Valarjan.
Kamientary