Ranicaj 11 lutaha 15-hadovy Vadzim M. kinuŭsia na nastaŭnicu historyi z nažom. Za žančynu zastupilisia dvoje adnakłaśnikaŭ napadnika. Vadzim paraniŭ nažom i ich, ciapier chłopcy ŭ reanimacyi.
«Naša Niva» źviazałasia sa svajakami adnaho z paciarpiełych vučniaŭ.
«Našamu chłopcu toj napadnik šyju parezaŭ. Apieracyju rabili tut, u Stoŭbcach, ale paśla pryjechali ź Minska sasudzistyja chirurhi, pravieryli, ci ŭsio narmalna. Pryjšli da vysnovy, što arteryi nie paškodzili, usio bolš-mienš narmalna.
Paśla apieracyi chłopca pieraviali ŭ reanimacyju. Jaho stan — stabilna ciažki.
Voś niadaŭna, jon pryjšoŭ u prytomnaść. Ale pakul nikoha da jaho nie puskajuć, — raspaviali svajaki. —
Što z druhim chłopcam dakładna nieviadoma. Ale jamu taksama rabili apieracyju, jon taksama ŭ reanimacyi. Kažuć, u druhoha chłopca stan ciažejšy, zdajecca, nož lohkaje zakranuŭ i taksama paranienaja šyja. Ale heta pa čutkach, dakładnaj infarmacyi ŭ nas niama».
Śledčy kamitet raniej paviedamlaŭ, što stan chłopcaŭ stabilny i ich žyćciu ničoha nie pahražaje.
Ciapier čytajuć
Bondarava dakałupałasia da vierša «Vaviorka» ŭ prahramie dziciačych sadkoŭ. Što ź im nie tak?1
Bondarava dakałupałasia da vierša «Vaviorka» ŭ prahramie dziciačych sadkoŭ. Što ź im nie tak?
«Ja ich ni pra što nie prasiŭ i tym bolš — vysyłać mianie z radzimy». Departavanyja palitviaźni rezka adkazali Kavaleŭskamu. Nie abyšłosia biez abrazaŭ4242
Kamientary