«Dla Łukašenki čałaviek u pahonach — ideał». Siarod čynoŭnikaŭ usio bolš eks-siłavikoŭ. Čamu tak i što budzie dalej? Raźbirajemsia
Užo byłaja pres-sakratarka MUS Volha Čamadanava praciahnuła biełaruskuju tradycyju, pa jakoj ludzi ŭ pahonach zajmajuć kresły čynoŭnikaŭ. Čamadanava ŭznačaliła ŭpraŭleńnie ideałohii Minharvykankama. Byłych siłavikoŭ na hramadzianskich pasadach stanovicca ŭsio bolš i bolš: premjer Hałoŭčanka, kiraŭnik AP Sierhiejenka, pamočniki pa abłaściach Barsukoŭ, Vakulčyk i Karajeŭ… Usie jany byli pryznačanyja adnosna niadaŭna, i ŭsie jany vychadcy z MUS i KDB, Hienprakuratury. Niaŭžo Łukašenka sapraŭdy daviaraje ciapier tolki siłavikam? I što budzie dalej? Razvažajuć analityki Jahor Lebiadok i Alaksandr Kłaskoŭski.
«Vajenny kamunizm nie praisnavaŭ doŭha, tak i tut»
«Hetaja tendencyja pačałasia jašče ŭ 2020 hodzie, kali pryznačyli premjeram Ramana Hałoŭčanku, kali Łukašenka pačaŭ razumieć, što ŭsio chistajecca i ŭtrymać heta mahčyma z dapamohaj vajskovaj ijerarchii, — kaža Jahor Lebiadok. — Ludzi, dla jakich majuć vahu pravy čałavieka i ŭvohule myśleńnie, stali niepatrebnymi. Pačali patrabavacca ludzi, jakija, jak skazaŭ sam Łukašenka, «addanyja i patryjoty». Kaho ci čaho patryjoty — ŭsie razumiejuć.
Ludzi, jakija buduć vykonvać lubuju kamandu, niahledziačy na zakanadaŭstva. I ciapier hetaja tendencyja praciahvajecca i stanovicca navat bolš intensiŭnaj, bo chistańnie viertykali nie skončyłasia.
Takija ludzi robiać toje, što im skažuć. Jany mohuć nie razumieć čahości, nie raźbiracca ŭ ekanomicy ci ideałahičnym siektary, ale jany addanyja i vykanaŭčyja. Heta toje, što treba ŭładzie, kab pratrymacca hety čas.
Bo hałoŭnaja zadača ŭ jaho siońnia — ŭtrymać toje, što jość. I kolkaść siłavikoŭ siarod kiraŭnikoŭ i čynoŭnikaŭ budzie pavialičvacca.
Na niadaŭniaj naradzie Łukašenka skazaŭ, što jość šmat hienierałaŭ i pałkoŭnikaŭ na piensii, ich treba pryciahvać da pracy.
Heta ž jašče i taki piernik dla siłavikoŭ, što, maŭlaŭ, słužycie dobra i paśla možacie raźličvać na ciopłaje miesca. I heta pryvabnaja pierśpiektyva dla ich: niemałaja piensija ŭ 50 hadoŭ plus pasada kiraŭnika.
Siadzi, padpisvaj dakumienty, kiruj, tvaje pieršapačatkovyja zadačy — dyscyplina i ideałohija, na pieršy čas z pracaj buduć raźbiracca namieśniki. Nie budzieš šmat hrošaj brać, budzieš łajalny — nichto tabie nie pasadzić, navat kali pradpryjemstva nie budzie pakazvać niejkija vyniki.
Ale kali heta praciahniecca doŭha, hetaja tendencyja pryviadzie da jašče bolšaha kryzisu. Bo jak pieršapačatkovy srodak utrymańnia situacyi i sistemy — heta dobra.
Ale paśla budzie patrebna raźvićcio, treba budzie płanavać ekanomiku, sacyjałku, a ludzi ŭ pahonach nie śpiecyjalisty ŭ hetym, prabačcie. Tamu biezumoŭna, što heta pryviadzie da spadu ź ciaham času.
U tym liku i tamu, što padnačalenym hetych siłavikoŭ heta taksama nie daspadoby. Ujavicie, čałaviek pracuje ŭ svaim upraŭleńni ci na pradpryjemstvie ŭsio žyćcio, karaskajecca pa karjernaj leśvicy, a tut nad im staviać prosta zahadam źvierchu nie prafiesijanała ŭ jaho śfiery, a eks-siłavika.
Jaki stymuł u padnačalenych pracavać lepš, kali karjernyja šlachi takim čynam zakrytyja? Vajenny kamunizm nie praisnavaŭ doŭha, tak i tut.
Miarkuju, što Łukašenka i sam heta razumieje, ale pakul nie moža ničoha inšaha zrabić».
«U hetym i sutnaść kalizii: zastałasia staraja sistema ŭłady, zasnavanaja na razdačy daručeńniaŭ i ščoŭkańni abcasami»
Alaksandr Kłaskoŭski adznačaje, što čałaviek u pahonach — idealny kiraŭnik, na dumku Łukašenki.
«Čamadanava, mahčyma, źmianiła pasadu praź źlivy tych prasłuchovak razmoŭ. Jana fihuruje tam u takim skandalnym kantekście, mahčyma, praz heta vyrašyli prybrać jaje z MUS, — miarkuje Kłaskoŭski. — A ŭvohule, kadravaja tendencyja sapraŭdy nie novaja.
Apošnim časam sapraŭdy stała bolej siłavikoŭ na pasadach čynoŭnikaŭ, ale ž Łukašenka ŭvieś čas addavaŭ pieravahu mienavita takim kadram.
Nieadnojčy pry pryznačeńniach jon padkreślivaŭ, što ludzi ŭ pahonach i dyscyplinavanyja, i zaŭždy vykonvajuć zahady, i hetak dalej. Dla jaho čałaviek u pahonach — ideał.
I ŭsia jaho sistema — kamandna-administracyjnaja. Tamu jamu zdajecca, što na pasadach kiraŭnikoŭ idealnymi buduć ludzi z vajskovym ci milicejskim typam myśleńnia. U peŭnaj stupieni, u takoj sistemie heta pracuje, kali hałoŭnaje — vykanańnie zahadaŭ.
Ale ž i hramadstva, i ekanomika, i inšyja śfiery jany składanyja. I za toj čas, pakul Łukašenka va ŭładzie, jany stali jašče składaniejšymi.
U hetym i sutnaść kalizii: zastałasia staraja sistema ŭłady, zasnavanaja na razdačy daručeńniaŭ i ščoŭkańni abcasami, ale hetaja sistema sastareła, heta ŭžo anachranizm.
Ale ŭłada razumieć hetaha nie choča i znoŭ robić staŭku na takija kadry, jakija nie mohuć vyrašać składanyja zadačy.
A nie mohuć, bo praź milicejski ci vajskovy bekhraŭnd majuć svaju paradyhmu vyrašeńnia pytańniaŭ, hetaja paradyhma, jak praviła, sproščanaja i zusim nie adpaviadaje składanaści niekatorych śfier».
Kamientary