Sierbskija dobraachvotniki ŭ rasijskaj armii zajavili, što ź ich ździekujucca
Havorka pra asobnaje padraździaleńnie «Voŭk», jakoje ŭvachodzić u skład pavietrana-desantnych vojskaŭ.
Člen kamandy Uładzimira Pucina i tak zvanaha «Narodnaha frontu» sierb Dziejan Bieryč raspavioŭ pra ździeki z dobraachvotnikaŭ ź Sierbii.
Ich padraździaleńnie ŭvachodzić u skład razanskaha 119-ha pałka pavietrana-desantnych vojskaŭ. Kiraŭnictva pałka, pavodle słoŭ Bieryča, adnosicca da sierbskich bajcoŭ vielmi drenna — ich nazyvajuć «cyhanami», pastajanna pytajucca, navošta jany pryjechali, i nie akazvajuć miedycynskaj dapamohi, piša rasijskaje praŭładnaje vydańnie Baza.
Pierad Novym hodam sierbskim bajcam pryjšoŭ zahad na šturm. Pry hetym, pavodle słoŭ Dziejana, im vydali ŭsiaho pa 2-3 ražki na čałavieka.
Paśla pytańnia, z čym iści na šturm, kamandavańnie pałka adkazała — «nieabchodnuju zbroju znojdziecie na poli boju». «Bajcy stracili pavahu da 119-ha pałka i paprasilisia ŭ inšaje padraździaleńnie, dzie jość sapraŭdnyja rasijskija aficery», — raspavioŭ Bieryč.
Paśla hetaha ŭ bajcoŭ ź Sierbii adabrali zbroju i nazvali ich vajennymi złačyncami. Ich vyhnali ź ziamlanak na dvor na niekalki dzion i zabaranili padychodzić da kuchni.
Pa słovach Bieryča, vajskoŭcam pahražali turmoj, źbićciom i rasstrełam. Ranicaj 8 studzienia da sierbaŭ pryjšła vajennaja palicyja.
«Jany stralali ŭ pavietra i ŭ litaralnym sensie źbivali bajcoŭ prykładami, prymušajučy pryznacca, što jany špijony», — raspavioŭ Bieryč.
Ja bajusia za žyćci chłopcaŭ, jakija pryjechali ŭ Rasiju. Sierby pryjechali ad čystaha serca, pryjechali vajavać, a da ich staviacca, jak da bydła. Kamandavańnie 119-ha pałka — heta złačynnaja hrupoŭka. Kali niechta pačnie raźbiracca, vy ŭbačycie, što hetyja ludzi pracujuć suprać ruskaj armii. Časam treba rabić takija rečy, kab adzin pracent p*****aŭ, jakija znachodziacca ŭ ruskim vojsku, sieli ŭ turmu.
Bieryč zajaviŭ, što źviartaŭsia ŭ vajennuju prakuraturu Daniecka i administracyju kiraŭnika Čačni, kab sierbaŭ pieraviali ŭ atrad «Achmat», ale «kamuści sa 119-ha pałka nie chočacca, kab heta skončyłasia pa-dobramu».
Ciapier čytajuć
Dziaržaŭnyja sacyjołahi: Biełarusy najpierš źviazvajuć svaju dziaržaŭnaść ź Vialikim Kniastvam Litoŭskim4
Kamientary
Vienhry, choť i sami jeŝio tie moskali, no chrien hołovu v odnu pietlu s vańkami zasunut.