Biełarus u Łodzi zaŭvažyŭ, što aŭtamabil jedzie pa zialonaj zonie, i nie prajšoŭ mima.
23‑hadovy biełarus Alaksiej (imia źmieniena) dapamoh pažyłoj žančynie z demiencyjaj u Łodzi. Pra heta jon raskazaŭ žurnalistam BGmedia.
Paśla padziej 2020 hoda Alaksiej byŭ vymušany źjechać ź Biełarusi i ŭładkavaŭsia ŭ druhim pa vieličyni horadzie Polščy. Niadaŭna jon hulaŭ pa rajonie, dzie žyvie, i zaŭvažyŭ čyrvony aŭtamabil, jaki niaŭpeŭniena ruchaŭsia pa zialonaj zonie i sprabavaŭ vyjechać prosta na piešachodny pierachod.
«Ja zrazumieŭ — niešta tut nie tak, padyšoŭ da kiroŭcy. Heta akazałasia pažyłaja žančyna. Jana spytała, jak joj dajechać dadomu, i nazvała adras. U navihatary ja ŭbačyŭ, što heta daloka, sprabavaŭ patłumačyć maršrut. Ale jana była ŭ prastracyi. Tady ja prapanavaŭ zavieźci jaje», — uspaminaje biełarus.
Pa darozie žančyna niekalki razoŭ pytałasia ŭ jaho imia i adrazu zabyvała adkaz. Tak Alaksiej zrazumieŭ, što ŭ jaje surjoznyja prablemy z pamiaćciu.
Doma zhublenuju žančynu čakaŭ zasmučany muž — jon užo paviedamiŭ u palicyju pra źniknieńnie žonki.
Mužčyna raskazaŭ, što jana pakutuje na demiencyju i zvyčajna zastajecca doma, choć moža raptoŭna pasprabavać «pajechać da siabroŭ», jakich u jaje niama.
Takija vypadki zdaralisia nie raz: raniej mužčyna dvojčy šukaŭ žonku, jakaja zabłukała ŭ horadzie. U hety dzień jon źbiraŭsia ŭ palikliniku, žonka paprasiłasia ź im. Kali jon vyjšaŭ z palikliniki, ni aŭtamabila, ni žonki ŭžo nie było.
«Dziŭna, što jana zmahła źjechać tak daloka i pry hetym pa zialonaj zonie, nie pa darozie. Jana mahła paciarpieć sama ci kahości źbić. Dobra, što ŭsio skončyłasia dobra», — kaža Alaksiej.
Pažyły palak raskazaŭ, što jany z žonkaj žyvuć samotna, dziaciej niama, tolki stareńki sabaka. Na raźvitańnie jon padziakavaŭ chłopcu za dapamohu.
Kamientary