Žyćcio Ciapy: kot ź niezvyčajnaj redkaj chvarobaj znajšoŭ siamju i zdajecca ščaślivym

Ciapa niazhrabny, ale z usich svaich kacinych sił biažyć sustrakać haściej. Adrazu ž zładziŭ palavańnie na fatohrafa — patrabuje hulać.

U rudoha kata — mazžačkovaja ataksija. Pry takim zachvorvańni ŭ žyvioły prablemy z kaardynacyjaj i rucham. U astatnim ža kot zusim zvyčajny. Prosta chodzić «jak pjanieńki» i časam padaje, hublajučy raŭnavahu.

«Dla nas jon zusim narmalny», — hładzić Ciapu haspadynia Hanna Kryłova.

Pavialičyć

Žurnalisty raspytali ŭ jaje, jak žyviecca «asablivamu» katu, čamu niastrašna zavodzić takich žyvioł i jak Ciapa źbirajecca zavajoŭvać sacsietki.

Kot z asablivaściami

Paru hadoŭ tamu ŭ Hanny pamierła kotka, zastaŭsia adzin kot. Haspadynia sumavała i navat nie dumała zavodzić novaha hadavanca. Ale ŭ sacsietkach trapiłasia abjava, što nieabchodna prystroić maleńkaje rudoje kaciania. Z asablivaściami.

«Jon mianie adrazu začaravaŭ. Ale skažu ščyra: spačatku mianie źbiantežyŭ jaho dyjahnaz, napałochała chada. Paraiłasia ź vieterynaram — skazaŭ, što heta nie prablema. Ja nie zmahła prajści mima, i ŭ nas źjaviŭsia rudy nachabny kot», — śmiajecca žančyna.

Ciapa byŭ adzinym z takoj chvarobaj z usiaho kacinaha vyvadku. Dziaŭčaty, jakija znajšli jaho, raspaviadali, što kinutaja dačnikami kotka naradziła kacianiat na haryščy. Znajšli ich dziakujučy Ciapu: jon vypaŭ i tak hučna kryčaŭ, što pryciahnuŭ uvahu ludziej.

«Ničoha nie pamianiałasia: kryčyć hetak ža hučna, patrabuje ŭvahi, žyvie na poŭnuju i adčuvaje siabie tut hałoŭnym», — kaža haspadynia kata.

Vieterynar adrazu pastaviŭ dyjahnaz, ale pryčynu šukali doŭha. MRT dla žyvioł kaštuje jak kryło samalota — vyrašyli iści ad samaha prostaha i pastupova vyklučać mahčymyja chvaroby.

«Dumali, što kocik tak chodzić praz asablivaści charčavańnia. Potym — što heta nastupstvy ŭkusu klašča. U vyniku zrazumieli, što heta nie lečycca — heta ataksija, niešta padobnaje na čałaviečy DCP», — tłumačyć Hanna.

Spačatku, kaža, joj było strašna: łapy ŭ kata ŭvieś čas raźjazdžalisia, jon navat nie moh narmalna pić — nastolki tresłasia hałava. Dy jašče raz-poraz padaŭ, «pieraličyŭ» doma ŭsie kuty i ścienki. Tak, ź niazvyčki chočacca chadzić za takim katom z paduškaj, kab źmiakčyć padzieńnie.

Pavialičyć

«Jon tak mocna trasiecca, kali chvalujecca: kali niešta niezvyčajnaje adbyvajecca abo prychodziać novyja ludzi. Ale my chutka da hetaha pryvykli. Ciapa dla nas zusim narmalny. Bolš za toje, mnie zdajecca, jon taksama ŭsprymaje siabie hetak ža zvyčajna — jamu heta nijak nie pieraškadžaje, jon samaŭpeŭnieny i ščaślivy kot», — pahładžvaje Hanna kocika.

Pavialičyć

Ciapa ŭ paćvierdžańnie patrabavalna zamiaŭkaŭ i pajšoŭ da svajho košyka z raznastajnymi cackami — nie suprać pahulać z «novymi ludźmi».

U novym domie maleńkaje kaciania chutka abžyłasia i pačała ŭstaloŭvać svaje paradki. U pieršy čas nasiŭsia da hłybokaj nočy — biehać jamu jaho chvaroba nie pieraškadžaje, naadvarot, Ciapa vielmi aktyŭny.

Zaraz kot patrabuje ježu pa raskładzie — navat padymaje haspadyniu a čaćviertaj ranicy. Jeść tolki naturalnaje dziciačaje charčavańnie, miasa z roznaj harodninaj.

Pavialičyć

Prastoru doma pryjšłosia spačatku trochi zaścierahčy: vykrucili nožki łožka, kab katu było zručniej saskokvać. A tak jon asabliva nikudy nie łazić — nie moža zaskočyć vysoka.

Pavialičyć

A jašče ŭ Ciapy jość svoj asabisty Telegram-kanał. Jaho haspadynia zaviała tolki dla svajoj siamji i siabroŭ: usim padabajecca nazirać za žyćciom niezvyčajnaha kata. Praŭda, paśla cikavaści žurnalistaŭ zadumałasia: moža, varta bolš pakazvać i raspaviadać pra svajho hadavanca?

Pavialičyć

«Razumieju, što jość cikavaść. Usie reahujuć niezvyčajna, žyćcio Ciapy vyklikaje šmat pytańniaŭ, časam žalu i škadavańniaŭ. Ale chočacca pakazvać, što ŭ cełym jon zusim zvyčajny kot. I svaim prykładam dakazać, što brać asablivych žyvioł nie strašna», — zaklučaje Hanna.

• 57
• 0
• 3
• 4
• 0
• 7
• 1
• 0