U Dziatłavie žyvie błohier-miljońnik, jaki raskruciŭsia praz mastactva

Robiert nie viedaŭ svajoj rodnaj siamji, da dzieviaci hadoŭ jon hadavaŭsia ŭ internacie. Ale jašče ŭ dziacinstvie prajaviłasia jahonaja luboŭ da malavańnia. Nastaŭnica biełaruskaj movy pieršaj zaŭvažyła talent chłopca i damoviłasia adnosna asobnaha ekzamienu dla jaho ŭ mastackuju škołu. Adtul i pačaŭsia jahony šlach da sapraŭdnaj tvorčaści.

Chłopčyk pastajanna malavaŭ dla adnakłaśnikaŭ u hrupie padoŭžanaha dnia, a jahonyja eskizy na školnych doškach nastaŭnikam było škada źniščać. U konkursach, praŭda, pośpiechaŭ spačatku było niašmat, ale ciarpieńnie i žadańnie raźvivacca zrabili svajo — Asipuk pastupova staŭ zajmać pryzavyja miescy. 

«Byŭ konkurs, jaki my nikoli nie mahli pieramahčy — plener u Lidzie. Mianie nie chacieli brać praź fizičnyja asablivaści: treba było žyć tam niekalki dzion, šmat pieramiaščacca. Ale ja vielmi prasiŭ vykładčyka. U vyniku dziaŭčynka, jakaja pavinna była pajechać, zachvareła, i adpravili mianie. Heta byŭ pieršy bujny konkurs, dzie ja zaniaŭ pieršaje miesca. Našy chłopcy i dziaŭčaty jeździli tudy piać hadoŭ, ale ničoha nie atrymlivałasia — kankurencyja była vielmi mocnaja», — uspaminaje Robiert Asipuk.

Pavialičyć

U rańnim junactvie Robiert začaroŭvaŭsia kosmasam, paśla — pryrodaj. Na jaho mocna paŭpłyvała kniha z rabotami Ivana Šyškina, jakuju jon časta prynosiŭ na zaniatki, kab malavać razam ź inšymi. U kaledžy jon zasiarodziŭsia na haradskich krajavidach, a potym pierajšoŭ da partretaŭ, sprabujučy pieradać emocyi i charaktar ludziej.

«Dla mianie emocyi važniejšyja, tamu što kožny raz technika roznaja. U nas navat była dyskusija z kurataram. My vučylisia akademičnamu malunku, i nam pastajanna kazali: vy pavinny ŭsio budavać, usio vymiarać. My heta rabili. Ale kuratar pryznavaŭsia, što časam sam nie viedaje, jak pravilna malavać. Jon sprabavaŭ zrabić aŭtapartret stroha pavodle akademičnych pravił, i atrymałasia zusim nie padobna. A kali maluješ ad dušy, svabodna, jak skietč, vychodzić značna bližej da realnaści. Tamu vielmi važny sintez viedaŭ i emocyj».

Niahledziačy na vyrazny tvorčy šlach, jon moh i nie vybrać mastactva: u 11 kłasie zadumvaŭsia ab prahramavańni, ale ŭrešcie zrazumieŭ, što choča być dyzajnieram — i baćki padtrymali jahony vybar.

Siońnia Robiert maje bolš za 3,7 miljona padpisčykaŭ u TikTok i amal 1,5 miljona na YouTube. Jon zdymaje praces stvareńnia svaich rabot, razmaŭlaje z aŭdytoryjaj i dzielicca dumkami. Pačałosia ŭsio letam paśla zakančeńnia kaledža, kali źjaviŭsia volny čas:

«Siadzieŭ u TikTok i padumaŭ: moža, pasprabavać niešta svajo? Za dva tydni nabraŭ 15 tysiač padpisčykaŭ. Ja prosta malavaŭ toje, što mnie padabałasia. Adzinaje — vykarystoŭvaŭ papularnyja huki, kab videa lepš razychodzilisia. Zdymaŭ ŭsiakuju łuchtu zbolšaha. Ciapier tyja roliki schavanyja, ale mienavita tak usio pačałosia, — padzialiŭsia Robiert. — Pamiataju, pisaŭ papularnym błohieram. Ja zaŭsiody byŭ vielmi naiŭnym: dumaŭ, voś zaraz napišu, jany zaŭvažać, prarekłamujuć — i sprava pojdzie. A potym atrymałasia tak, što, kali ja sam staŭ papularnym, hetyja błohiery ŭžo pisali mnie».

Vialikuju rolu ŭ jaho roście adyhrali vučni ź Dziatłaŭskaha centra dadatkovaj adukacyi, dzie jon pačaŭ pracavać. Robiert nie chacieŭ afišavać svaju viadomaść, ale dzieci sami znajšli jaho kanał, pačali padkazvać idei dla rolikaŭ — i hetyja idei sapraŭdy mieli pośpiech. 

Robiert adznačaje: nie zaŭsiody treba zasiarodžvacca na daskanałaści — časam prostaja, žyvaja padača vyhladaje bolš pryvabna, čym «vylizanyja» videa biez dušy.

«U mnohich asnoŭnaja składanaść — mienavita ŭ padačy kantentu. Kali ja vučyŭsia ŭ kaledžy, byŭ taki žart: kali zrobiš pracu ciap‑lap, to abaviazkova atrymaješ 9-10, a kali budzieš siadzieć, staracca — maksimum 6. Z sacyjalnymi sietkami usie dakładna hetak sama. Možna źniać pryhoža, vyvieryć kožny kadr, ale kali ŭ hetym niama dušy — jano nie zalacić. Časam dastatkova spraścić kantent, namalavać niešta praściej. U kožnym vypadku treba padładžvacca pad hledača».

Pavialičyć

Jahonyja videa hladziać cełymi siemjami. Padpisčyki va ŭzroście ad 5 da 60+ hadoŭ pišuć, što dziakujučy jamu pačali malavać abo viarnulisia da tvorčaści. Niekatoryja kažuć: «Ja vyras na tvaich videa», inšyja nazyvajuć jaho «lehiendaj».

Robiert pry hetym maluje nie tolki dla siabie, ale i na zamovu. Adzin z apošnich prajektaŭ — supracoŭnictva sa šviejcarskaj aktyvistkaj, jakaja pracuje ź dziećmi z abmiežavanymi mahčymaściami i padtrymlivaje škoły ŭ Afrycy. Jana šukała samabytnaha mastaka — i znajšła jaho praz znajomuju ź Minska.

Na pracy Robiert vykładaje kampjutarnuju hrafiku i vyjaŭlenčaje mastactva. U jaho bolš za 50 vučniaŭ, u tym liku dzieci z asablivaściami raźvićcia.

Spačatku rola piedahoha zdavałasia składanaj, ale z časam jon znajšoŭ ułasny padychod: hałoŭnaje — nie manierničać i nie sprabavać zdavacca kimści inšym. Dzieci adčuvajuć falš, a davier — asnova navučańnia.

«Samaje hałoŭnaje ŭ pracy ź dziećmi — nikoli nie dumajcie ich padmanvać. Treba być samim saboj, nie ŭdavać ź siabie kahości: ci to zanadta darosłaha, ci to strohaha, ci to dobraha. Heta stvaraje vialiki dysanans. Kali straciš davier, navučalny praces narmalna vybudavać nie atrymajecca. Ja heta zrazumieŭ i namataŭ na vus. Ciapier u nas z chłopcami i dziaŭčatami vielmi davierlivyja stasunki. Ja viedaju, što kali ŭ dziciaci źjaviacca prablemy, jano zaŭsiody zmoža źviarnucca da mianie».

Užo praz try miesiacy jon zaŭvažyŭ, što vučni pačali aktyŭna dasyłać jamu svaje raboty z domu. Tvorčaść stała dla ich častkaj štodzionnaści — i heta najlepšaja adznaka jahonaj pracy.

Pavialičyć

Asipuk miarkuje, što sučasnyja dzieci časta chočuć imhniennych vynikaŭ — i heta prablema. Jany bačać u internecie cudoŭnyja raboty svaich ravieśnikaŭ i pačynajuć dumać, što kali ŭ ich nie atrymlivajecca chutka, značyć, talentu niama. Robiert tłumačyć: pośpiech patrabuje času i pracy, navat u samych zdolnych byvajuć ciažkaści.

Raźvićcio niejrasietak nie pałochaje Robierta. Jon upeŭnieny, što jany stanuć instrumientam, jak kaliści Photoshop. Ałharytmy mohuć dapamahčy, paskoryć praces, ale žyvyja karciny — alejnyja, akryłavyja, akvarelnyja — buduć kaštoŭnymi zaŭsiody.

«Mnie trapiłasia fraza adnoj dziaŭčyny, taksama mastački. Jana skazała toje ž samaje, što ciapier kažuć pra niejrasietki, kaliści dumali pra Photoshop. Ale ž Photoshop mastakoŭ i dyzajnieraŭ nie pasunuŭ. Niejrasietki treba ŭsprymać prosta jak instrumient, jaki moža dapamahčy: aŭtamatyzavać niejki praces, adciahnuć ad niepatrebnaha i zrabić usio značna chutčej».

• 33
• 0
• 0
• 3
• 0
• 0
• 0
• 2