Nas čakajuć bieznadziejnyja prezidenckija vybary

Trochi parazvažaŭ pra nadychodziačyja prezidenckija vybary na «Novaj Eŭropie».

Aptymizm i entuzijazm na ichny kont u mianie minimalnyja: intryhi, jakaja była navat u 2006 hodzie, ciapier nie pradbačycca.

Hodnyja kandydaty ad apazicyi jość, u pieršuju čarhu, na moj pohlad, vartym pasady prezidenta byŭ by Jarasłaŭ Ramančuk. Adno tolki, što zaraz niama navat iluzii nadziei na toje, što budzie mahčymy niejki scenar, jaki b pryvioŭ da pieramohi apazicyi — naprykład, blizki da kalarovaj revalucyi. U 2006 hodzie takaja nadzieja była, ciapier — niama.

Pakul usio składajecca tak, što buduć nudnyja vybary z pradkazalnym niespraviadlivym vynikam i z demanstracyjaj uviečary, paśla jakoj usie razyjducca. Vybarcam takija vybary lepiej ihnaravać.

Kudy cikaviej u hetym dačynieńni toje, jak budzie raźvivacca kanflikt pamiž biełaruskim režymam i Kramlom.

«Kažuć, što samaja nieprahladnaja ciemra — heta prykmieta chutkaha zołku. U vypadku chutkich prezidenckich vybaraŭ u Biełarusi nakont chutkaha zołku kazać možna chiba sa zvyčajnym umoŭnym aptymistyčnym dapuščeńniem, maŭlaŭ, luby čorny pieryjad historyi kaliści skančajecca. Ale što da kankretyki i ŭdziełu demakratyčnaj apazicyi ŭ vybarach-2011 — tut ciapier panuje ciemra tatalnaj bieznadziejnaści.

[…]

Toje, što demakratyja nie maje šansaŭ na pieramohu pa vynikach chutkaj vybarčaj kampanii, pierad hetymi vybarami vidavočna jak nikoli dahetul.

Stanovišča maje, kaniečnie, i niekatoryja pazityŭnyja rysy:

adsutnaść adzinstva i manalitnaści ŭ apazicyi, jaje frahmientacyja pa ideałahičnych pryncypach bačycca jak pieradumova dla naturalnaha adboru i źjaŭleńnia novych asobaŭ na čale demakratyčnaha ruchu

Na žal, z-za takoj praźmiernaj kolkaści kandydataŭ-«štrajkbrechieraŭ» a priori niemahčymy paśladoŭna arhanizavany bajkot biełaruskich prezidenckich vybaraŭ.

Cikavaja akaličnaść: da bajkota ciapier zaklikaje nie tolki Zianon Paźniak, ale i viadomyja prakramloŭskija palitołahi.

Urešcie, z kožnymi vybarami ichny charaktar robicca dla biełaruskaha hramadstva ŭsio bolej vidavočnym: usio bolšaja kolkaść ludziej na ŭłasnyja vočy pierakonvajecca, što prezident Łukašenka nie jość abranym u vyniku prapisanaha ŭ Kanstytucyi hałasavańnia. Pra heta viedaje apazicyjna nastrojenaja tracina elektaratu, pra heta viedajuć tyja, kaho zahaniajuć pa raznaradcy hałasavać za kaho treba, hetaksama jak i tyja, chto siadzić u vybarčych kamisijach i padrablaje pratakoły.

Hety fakt, plus sucelnaja adsutnaść intryhi, stvarajuć umovy dla całkam naturalnaha ihnaravańnia ludźmi hetaha farsavaha mierapryjemstva.»

Całkam

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0