Ci atrymajecca pravieści restaŭracyju viaskovaha brovara na $100 tysiač? Inviestar hatovy, miascovyja — nie
Pakul prajekt nie pačaŭ realizoŭvacca, pomnik raściahvajuć pa kamieńčykach.
Niekalki hadoŭ tamu zamiežnaja kampanija «Trakcentr «Aziarco» vyrašyła inviestavać u restaŭracyju budynka brovara na Vilejščynie, jaki adnosiŭsia da byłoj siadziby «Dvor Stajki».Paśla ŭsich uzhadnieńniaŭ i ciahaniny sioleta, u sakaviku, kampanija padpisała damovu. Namieśnik dyrektara «Trakcentr «Aziarco» Aksana Vołkava raskazvaje, što heta jašče nie kančatkovaje rašeńnie. Brovar pieradadzieny ŭ bieskaštoŭnaje karystańnie na 2,5 hoda dla rekanstrukcyi i restaŭracyi. A paśla hetaha terminu jašče buduć vyrašać, ci pieradavać pomnik u pažyćciovuju ŭłasnaść.
Płanujecca, što ŭ budynku paŭstanie turystyčny kompleks dla vyjaznych mierapryjemstvaŭ: kanfierencyj, viasiellaŭ...
Na jaho ŭznaŭleńnie miarkujuć vydatkavać kala $120 tysiač.
Ale heta tolki adzin prajekt. Praz darohu ad brovara inviestar choča stvaryć hatelny kompleks.
Da taho, jak pieradać budynak dla restaŭracyi, jaho pad svaje patreby vykarystoŭvaŭ viaskoviec: trymaŭ tam voz. Kali ž pamianiaŭsia haspadar u brovara, mužčyna svaje rečy zabraŭ. Prychapiŭ i dźviery. A pobač z domam u jaho źjaviłasia horka z kołataha butavaha kamieńnia ad siadziby.
Aksana kaža, što heta nie prostyja kamiani, a mienavita sa stahadovaj vapnaj. Tamu nie mahli jany być raskidanyja pa poli, jak zajaviŭ viaskoviec. I padała zajavu ŭ milicyju pra kradziež kamianioŭ i dźviarej.
Reštki siadziby źjaŭlajucca historyka-kulturnaj kaštoŭnaściu 3-j katehoryi. Na budynku brovara znachodzicca adpaviednaja šylda. Inviestar sam aformiŭ zonu achovy pomnika, što pavinna być zroblena jašče ŭładalnikam — miascovym sielskahaspadarčym pradpryjemstvam.
Pavodle pastanovy milicyi, viaskoviec sapraŭdy źniaŭ dźviery, bo sam ich nibyta staviŭ. Nakont kamieńnia taksama pryniali jahonuju viersiju, što źbiraŭ ich na poli.
I ŭ zaviadzieńni kryminalnaj spravy admovili.
Milicyjanty nie zmahli vyznačyć ni pieryjad, kali byŭ ździejśnieny kradziež, ni košt skradzienych kamianioŭ, bo «ciapier na terytoryi Biełarusi budaŭničy materyjał u vyhladzie kołataha kamieńnia nie realizujecca». Vilejskaja prakuratura admianiła takuju pastanovu, nakiravaŭšy spravy na novuju pravierku. Ale i heta ničoha nie dało. RAUS u zaviadzieńni kryminalnaj spravy admoviŭ «za adsutnaściu składu złačynstva».
Advakat Vołkavaj dumaje pa-inšamu. Jon nakiravaŭ u prakuraturu skarhu. I źviartaje ŭvahu, što nie była praviedziena pravierka kamianioŭ, kamu jany naležać na padvorku viaskoŭca. Toje samaje i nakont dźviarej. I ličyć, što dla vyznačeńnia pamieru škody treba źviartacca da śpiecyjalistaŭ.
Aksana zaŭvažaje, što nie stavić za metu zasudzić mužčynu. «Chaču pakazać, što tut ludzi źbirajucca rabić cikavaje miesca, a nie pabudavać dom i haniać viaskoŭcaŭ».
Jana choča tolki naležnych adnosinaŭ da inviestaraŭ, jaki robiać niešta nie tolki dla siabie.
«Sprava ŭ tym, što dziaržaŭnaja ŭłasnaść pad hryfam «historyka-kulturnaja kaštoŭnaść» raściahvajecca va ŭsie baki. Navat kali dziaržaŭnaja prahrama i žadańni zamiežnych inviestaraŭ supadajuć, abaviazkova znojdziecca toj, kamu heta paraškadžaje. Vidavočna, što płanujemyja źmieny dapamohuć stvaryć pracoŭnyja miescy, papoŭnić biudžet.
Dyk nie, kamfortniej pakinuć, jak było — vykarystoŭvać pomnik jak chleŭ, dvuchsothadovymi budaŭničymi materyjałami ŭzmacniać padmurak łaźni, a miascovym uładam nie reahavać na sihnały nieabyjakavych».
Pra surjoznaść namieraŭ inviestara śviedčać i zaprošanyja dla pracy ludzi. Prafiesar, architektar Valmien Aładaŭ, jaki ŭ svoj čas byŭ aŭtaram prajektaŭ pa stvareńni staličnaha ŭniviersama «Centralny», Kamaroŭskaha rynku ŭ Minsku, spartkompleksa ŭ Raŭbičach. Navukovym kiraŭnikom restaŭracyi pryznačany Vadzim Hlińnik, jaki kiravaŭ adnaŭleńniem u tym liku abjekta «Histaryčny centr Połacka».
Ciapier čytajuć
«Škada, što ludzi mianie ličać takim idyjotam». Dziadok raskazaŭ, jak jaho zmahli vysačyć paśla piaci miesiacaŭ padpolla1
Kamientary