Nadzieja Dziemidovič palitviaźniam: «Žyvie Biełaruś!»
Učora svaju salidarnaść z palitviaźniami vykazała byłaja źniavolenaja HUŁAHa, lehiendarnaja Nadzieja Dziemidovič. Stareńkaja, chvoraja, jana pryjechała na siadzibu, kab uziać udzieł u Marafonie Salidarnaści, kab skazać słovy padtrymki, kab raspavieści pra svoj ciažki les, prezientavać svaju knihu «Kienhir». Pavinšavać z vychadam knihi pryjšoŭ taki ž lehiendarny čałaviek, historyk Leanid Łyč. Tre było bačyć, jak radavałasia Nadzieja Dziemidovič, kali daviedałasia, što heta toj samy Łyč, pracami jakoha jana vielmi zachaplajecca i maraj jaje było sustreć hetaha čałavieka, i voś hetaja mara zdiejśniłasia. Ludzi adnaho hoda naradžeńnia — jana
-
«Prahnoz kiroŭcy — 15—16 hadzin na miažy». Pasažyry aŭtobusaŭ, što jeduć u Litvu, skardziacca na niezvyčajna doŭhaje čakańnie
-
«Navat darosłyja chacieli dałučycca». Jak biełarusy ŭ emihracyi arhanizavali letnik dla dziaciej u Biełaviežskaj puščy
-
Zastaŭsia biez parečak. Uładalnik hadavalnika pad Minskam — pra toje, jak nadvorje paŭpłyvała na pracu
Kamientary