Можна было б параўнаць Балаховіча з іконай украінскіх нацыяналістаў Стэпанам Бандэрам.
22 лютага 1883 г. нарадзіўся адзін з кіраўнікоў антыбальшавіцкага супраціву на Беларусі ў часы БНР і ці не найбольш таленавіты беларускі военачальнік мінулага стагодзьдзя - генэрал Станіслаў Булак-Балаховіч.
Пасьля пачатку Першай Сусьветнай вайны Балаховіч пайшоў шарагоўцам-добраахвотнікам у царскае войска. На той момант яму быў трыццаць адзін год, ён ня меў ніякага вайсковага вопыту. За пару гадоў вайны ён вырас у камандзіра свайго ўласнага войска і ўвайшоў у гісторыю як адзін з найбольш яскравых «белых» і «белапольскіх» военачальнікаў. Балаховіч адкрыта дэкляраваў сваю нацыянальнасьць як беларускую, у 1919—1920 гг. ягонае баявая адзінка звалася «Асобны атрад БНР». Ягонае войска пароўну складалася з расейцаў-антыкамуністаў і беларускіх нацыяналістаў.
Можна было б параўнаць Балаховіча з іконай украінскіх нацыяналістаў Стэпанам Бандэрам, але Балаховіч:
— не супрацоўнічаў з нацыстамі, дый нават быў нацыстамі, хутчэй за ўсё, забіты
— не варагаваў з суседзямі беларусаў і супрацоўнічаў з палякамі, з расейскімі «белымі», з эстонцамі і латышамі
Баявы дух, адвага і грозная сіла, якую ўвасабляў Балаховіч, гэта тое, чаго бракуе сучаснай беларускай апазыцыі.
А вось пара песень і вершаў, прысьвечаных беларускаму атаману:
- Сынкі мае! - Гукнуў Бацька
Булак-Балаховіч‚
- Адцуралася нас доля‚
Шчасьце нам ня зорыць.
Чужынцы ў Краю пануюць‚
Цэрквы зачыняюць‚
Камісары на руінах
Баль-тэрор спраўляюць.
Ня мінуць нам зноў кайданаў‚
Ланцугоў няволі.
Край наш родны! Зрабаваны!
Край бяды! Нядолі!
Над Табою навальніца
Згушчаецца лосна‚
Над Табою Ленін з Троцкім
Снуюць свае кросны.
Паняволяць‚ закабаляць‚
Закуюць навекі‚
Адарвуць сыноў ад маткі‚
Аддадудць на зьдзекі.
Сынкі мае‚ сакаляты!
Ці-ж нам трэ няволя?
Ці-ж нам трэба паганяты
На нашым-жа полі?
Сынкі мае‚ сакаляты!
На каня! У зброю!
Бі наезьнікаў праклятых!
Гэй‚ наўскач! За мною!
Алесь Змагар, лістапад 1920 г.
У выкананьні барда Андрэя Мельнікава, 1996 год
Андрэй Мельнікаў - Вяртанне Булак-Булаховіча
Беларусь-радзіма стогне пад ярмом -
пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавых…
Дык дакуль жа шкадаваць нам зьвяроў!
Дык дакуль жа нам трываць камісараў!
Віктар Шалкевіч - Стары бальшак
Эх конь ты мой конь,
Чатыры падковы,
Ты вядзі, вядзі нас у бой,
Бацька Балаховіч!
Паходная песьня балахоўцаў
Балахович-Булак,
Атаман наш лихой!
Только слово скажи,
Мы пойдем за тобой!
Конь-картинка под ним,
Ножки нервно дрожат.
Верховые за ним
Соколами летят.
Проведемте, друзья,
Эту ночь веселей,
Балаховцев отряд,
Собирайся скорей!
Цяпер чытаюць
«Хаваеш свой жах, бо гэта шкілет са скурай». Святлана Ціханоўская прызналася, ці пазнала Сяргея праз пяць гадоў1
Каментары