Мне некалі сказалі, што «пад касцёлам» сустрэцца нельга, бо лепей гучыць «каля касцёла». Можа здаралася каму чуць і ў школе такія заўвагі? Вось так адну добрую старую канструкцыю выцясняе іншая, аднолькавая з расейскім літаратурным стандартам.
А класікі шырока ўжывалі гэтую канструкцыю.
Прыйшоў салдат і сказаў, што фурманка пад'едзе пад хату. (Кузьма Чорны, «Пошукі будучыні»)
Рассоўваючы яе, на густым частаколе плота бегала святло ад лiхтара, высвечвала сюды, пад хату, вузкую раскiслую сцежку. (Вячаслаў Адамчык, «Чужая бацькаўшчына»)
Во гэтым завулачкам, а пасля каля саду пярэйдзем бульбу, і там, пад касцёлам на беразе, мой домік. (Васіль Быкаў, «Дажыць да світання»)
А народная мова і пагатоў ніколі не пыталася б дазволу на ўжыццё такога звароту.
Тыя выцягнулі яго з вады ды завезлі пад матку. (Жыхар Лідчыны 1919 г. н.)
Тут моўца скарачае думку: «завезці пад матку» значыць «завезці пад матчыну хату, да матчынай хаты».
Мы збіралі грыбы пад Марыяй. (Гэта значыць, каля хаты Марыі.)
Схадзі пад дзядзьку, мо ты там згубіў свой тэлефон. (Гэта значыць, схадзі да дзядзькавай сядзібы, пашукай каля дзядзькавай сядзібы.)
А калі мы хочам сустрэцца ў пахавальні пад касцёлам, то так і скажам: «сустрэнемся ў пахавальні, у склепе, у крыпце касцёла».
Цяпер чытаюць
«Шынвізэ — кончаны садыст». Адзін з адыёзных начальнікаў калоніі Бабруйска перабраўся ў Германію34
Каментары