«Бачу свае сцягі на акцыях і вельмі ганаруся». Мінчука будуць судзіць за шыццё бел-чырвона-белага сцяга
21 верасьня ў Эканамічным судзе Менску адбудзецца суд над чалавекам, які шые і прадае бел-чырвона-белыя сьцягі, піша «Радыё Свабода».
Цяпер ён працуе як рамесьнік, але на момант кантрольнай закупкі гэтага статусу ня меў. Судзіць Аляксандра будуць за незаконную прадпрымальніцкую дзейнасьць. Сам ён з гэтым ня згодны.
«Пашыў некалькі сьцягоў, раздаў сябрам і размясьціў аб’яву, што пашыю на замову. І тут да мяне прыйшлі», — кажа Аляксандар.
Аляксандар расказаў, як праходзіла кантрольная закупка, вынікам якой стала позва ў суд.
«Напярэдадні пазваніў мужчына, сказаў, што ім у фірму трэба 10 такіх сьцягоў. Мне б насьцерагчыся, што за фірма такая, але не падумаў.
Пасьпеў пашыць толькі адзін сьцяг, як 28 жніўня яны прыйшлі ўтрох, паглядзелі на мой сьцяг, заплацілі 25 рублёў і тады дасталі «корачкі».
Потым павезьлі мяне на сваёй машыне ў райаддзел, а па дарозе патрабавалі, каб узяў на сябе выраб яшчэ 10 сьцягоў, якія былі ў іх у машыне.
Казалі, што іх пашыла нейкая цяжарная дзяўчына, і калі я не хачу, каб цяжарную судзілі, дык мушу ўзяць на сябе яе віну. Адмовіўся. Пачалі пагражаць, што падкінуць наркотыкі, адправяць на Акрэсьціна.
Пратрымалі ў РУУС 6 гадзін, хоць у пратаколе запісалі, што 15 хвілін. Усё ж выпусьцілі, але цяпер будзе суд. Пагражае вялікі штраф», — сказаў Аляксандар.
Паводле Аляксандра, цяпер ён працуе ў статусе рамесьніка. Да візыту міліцыі ён не афармляў рамесьніцтва, бо, як кажа, «ня ведаў, што за шыцьцё сьцягоў можа быць нейкая адказнасьць».
Частку сваіх вырабаў ён прадае, частку дорыць сябрам і знаёмым.
Аляксандар кажа, што пазнае свае сьцягі на вуліцах.
«Па натуры я пэрфэкцыяніст, дамагаюся, каб усё было ідэальна: швы роўныя, бяз хваляў, каб усе памеры цалкам вытрымліваліся. Таму, як убачу блізка свой сьцяг, абавязкова яго пазнаю. Ну і, натуральна, ганаруся тым, што зрабіў сваімі рукамі», — кажа Аляксандар.
Вырабам сьцягоў Аляксандар заняўся толькі сёлета ў жніўні. Раней ён працаваў у банку, потым займаўся наглядам за хатнімі жывёламі, але той малы бізнэс спыніўся з прычыны эпідэміі каранавірусу.
У жніўні, як пачаліся масавыя пратэсты, пашыў для сяброў бел-чырвона-белы сьцяг і ўбачыў, што такія сьцягі карыстаюцца велізарным попытам.
«У канцы жніўня быў час, калі зьнік шоўк, патрэбны для сьцягоў, такі быў шалёны попыт. Цяпер рынак больш-менш насычаны, але ўсё роўна сьцягоў трэба шмат і самых розных памераў», — кажа Аляксандар.
Уласны бел-чырвона-белы сьцяг Аляксандар набыў яшчэ ў 2013 годзе ў Таварыстве беларускай мовы. Кажа, што добра ведае гісторыю сьцяга і ня бачыць ніводнай падставы, каб грамадзтва яго не прыняло.
«Чырвона-зялёны мне не падабаецца з прычыны несумяшчальнасьці колераў. І тыя падзеі, якія пад ім адбываюцца, я не ўхваляю. А бел-чырвона-белы — гэта прыгожа і для мяне напоўнена зусім іншым сэнсам — барацьбой за свабоду», — тлумачыць Аляксандар.
«Для некаторых гэты сьцяг стаў папулярны з сытуацыйных прычын як сымбаль пратэсту супраць таго, што ў іх скралі галасы. Але ён пра больш глыбокія рэчы — пра свабоду і незалежнасьць краіны, у якой цяпер ёсьць уласны народ. Таму веру, што ён абавязкова вернецца і на дзяржаўныя флягштокі», — мяркуе Аляксандар.
Каментары