Два лісты фанеры ў якасці вокладкі, гумовыя паскі, што перацягваюць вокладкі — усё гэта фотаальбом «Ближе только небо», прысвечаны далёкаму Тыбету.
Колькі старонак мастацкага тэксту, 53 чорна-белыя фатаздымкі горных краявідаў і каларытных тубыльцаў, два лісты фанеры ў якасці вокладкі, гумовыя паскі, што перацягваюць вокладкі — усё гэта фотаальбом «Ближе только небо», прысвечаны далёкаму Тыбету.
Чаму не зрабіць звычайнае, змацаванае клеем ды аздобленнае папяровай вокладкай, выданне? Аўтар кнігі, фотамастак і журналіст, мінчук Аляксей Андрэеў адказвае, што менавіта гэтак выштукоўваюцца тыбецкія кнігі. Акрамя таго, калі кніга рассыплецца, дык нічога страшнага — кожная думка пачынаецца і заканчваецца на адной старонцы, а для запрашэння да развагаў і культурных медытацыяў асобна ўзятага здымка — дастаткова.
«Старая фартэцыя на высокай гары. Сцёрты камень вузкіх вулак. Вышэй і вышэй. Сутонне двароў-калодзежаў. Напаўсцёртыя фрэскі роспісаў у малітоўных залах. (…). Манастыр у горах. Нізкае сонца. Пах палыну. Ціша».
Праз палітычны канфлікт паміж Кітаем і Тыбетам ды банальную далёкасць гэтага краю, сюды рэдка трапляюць турысты, беларускія — пагатоў. Гэтыя фотаздымкі — вынік 12-дзённага падарожжа, якое здзейсніў аўтар у 2008 годзе.
Толькі дарога туды доўжыцца 4 дні. Мінск—Ашгабад—Пекін—Чынду (сталіца сумежнай з Тыбетам правінцыі Сычуань) і 2 дні цягніком пад стромую гору — ажно да тыбецкага Лхаса. Самі назвы — даносіць водгулле таго таямнічага краю: Лхасы, Гьяндзэ, Шыгадзэ, манастыры Ташыпхунпо, Драк Ерпа і Цха Гун, Данг Кхонг, возера Ямдрок Тцхо, адным словам дах свету…
Для аўтара, прасякнутага ўсходняй філасофіяй і літаратурай, які за савецкім часам адно марыў пра вандроўкі на далёкі, вельмі далёкі Ўсход — гэта сапраўдны рывок: і ў прасторы і ў духоўным вымярэнні.
«Вядома, толькі перасякаеш мяжу, няважна на якой мове ты размаўляеш, адчуваеш, што ты беларус, бо краявіды цалкам непадобныя: камень і спічакі, — кажа Аляксей Андрэеў. — З іншага боку тут усё, што лучыць з астатнім чалавецтвам — асабліва неба, няважна, сіняе ў Тыбеце і шэрае ў Мінску, яно ў нас адно».
Выданне «Бліжэй толькі неба» — рарытэтнае: выдадзена ўсяго-толькі 150 асобнікаў і набыць яе можна ў галерэі «Ў».
Паглядзець фотаздымкі Аляксея Андрэева з Тыбету можна тут.
Цяпер чытаюць
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне6363
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне63
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1717
Каментары