«Якуб, сын Язэпаў, брат Ісусаў» — такі надпіс па-арамэйску расчытаў францускі археоляг Андрэ Лемэр на каменнай труне зь ерусалімскага рэгіёну, што датуецца прыкладна 63 г. н.э.
На думку дасьледніка, у ёй маглі знаходзіцца парэшткі апостала Якуба, які ў Бібліі колькі разоў называецца братам Ісуса Хрыста. Як Лемэр абгрунтоўвае сваю гіпотэзу? Па-першае, хоць усе згаданыя імёны ў старажытнасьці былі досыць папулярныя, вельмі рэдка яны выступалі менавіта ў такой камбінацыі. Практычна ніколі ў надмагільных надпісах не сустракаецца побач зь імем бацькі нябожчыка і імя ягонага брата — хіба што калі апошні быў добра знанай асобай.
Ня ўсе біблеісты і археолягі пагаджаюцца зь Лемэрам; асаблівыя пярэчаньні выклікае факт, што сям’я Ісуса Хрыста была вядомая да 70 г. н.э. Аднак, калі меркаваньні дасьледчыка пацьвердзяцца, чалавецтва ўзбагаціцца на найстарэйшы, акрамя Бібліі, доказ зямнога жыцьця Ісуса.
Каментары