«Vykazvacca ŭ adras łukašenkaŭcaŭ niebiaśpiečna, tamu adyhryvajucca na inšych». Čamu ludziam važna znajści vinavataha ŭ represijach? 

Natalla kaža, što biełarusy ŭ krainie ciapier vielmi frustravanyja. Tatalna niama zadavalnieńnia patreby ŭ biaśpiecy.

«Arhanizm sprabuje hetuju patrebu realizoŭvać, ale ŭ jaho nie atrymlivajecca. Dla taho, kab heta zrabić, treba znajści, jakim čynam. Z-za biaśsilla niama ryčaha ŭpłyvu, tamu ludzi sprabujuć znajści čałavieka, jaki moh by heta ŭsio vypravić, ci taho, chto ŭ hetym, na ich dumku, «vinavaty», — raskazvaje Natalla. 

Kali štości źjaŭlajecca ŭ našym asiarodździ niebiaśpiečnym, my reahujem na heta tak: albo źbiahajem, albo sprabujem niebiaśpiečnuju reč źniščyć. 

«Viadoma, tut uźnikaje spačatku strach, a potym ahresija, jakuju niama kudy vylić, — razvažaje Natalla. —

Vykazvacca ŭ adras Łukašenki niebiaśpiečna, siłavikoŭ — taksama, tamu adyhryvajucca na inšych. Jano praryvajecca ŭ vyhladzie emacyjnych pastoŭ u internecie, abvinavačvańniaŭ, taksičnych kamientaroŭ. 

Źliŭ emocyj u internecie — typovaja pasiŭnaja ahresija. Treba dzieści razradžacca, ale heta varta rabić u trenažornaj zale, chadzić na boks, u cir ci da psichołaha. U publičnaj prastory astatnija buduć spažyvać hetuju ahresiju i tolki pavialičvać jaje kolkaść.

Zrazumieć, čamu tak adbyvajecca, možna. Ludzi stomlenyja, daŭno chočacca, kab heta ŭsio skončyłasia. Stolki napruhi trymać u sabie nierealna, znosić dach».

Čałaviek uładkavany tak, što spačatku my adčuvajem emocyi, a potym mozh abhruntoŭvaje ich. Toje, što ludzi navučylisia emocyi dušyć ci ihnaravać, nie aznačaje, što ich niama. 

«Možna ž napisać, što nie «ty vinavaty», a «ja złujusia», «ja bajusia», — kaža Natalla. — 

U nas u cełym niama emacyjnaj kultury. Dla ludziej narmalna płakać na pachavańni, a na viasielli śmiajacca. Va ŭsim astatnim niby zabaraniajuć adčuvać. Paśla zahonu emocyj pad dyvan jany praryvajucca ŭ vyhladzie taksičnych pastoŭ u internecie, abvinavačvańniaŭ.

U vačach navakolnych taki čałaviek pieratvarajecca ŭ niejkuju kryvaciečnuju jazvu». 

Natalla kaža, što ludzi vinavaciać inšych u tym liku z-za taho, što im kiepska. Jany adčuvajuć siabie samotnymi, rasčaravanymi, spałochanymi. 

«Sprabujuć ad hetaha bolu pazbavicca i robiać heta takim niekanstruktyŭnym sposabam.

Ludzi ŭ Biełarusi bajacca, što tyja, chto źjechaŭ, nie viernucca. Jany adčuvajuć siabie kinutymi. Ale nie treba mieracca, kamu horš. Drenna ŭsim: i tym, chto źjechaŭ, i tym, chto zastaŭsia.

Zaŭvažyła, što mahčymaja mabilizacyja pamianiała troški staŭleńnie ludziej da tych, chto źjazdžaje: pajści na vajnu strašniej, čym sieści ŭ turmu. Źmiakčeła ŭ ich krychu reakcyja na adjezd mužčyn, naprykład», — raskazvaje jana. 

Jak varta padtrymlivać biełarusaŭ u krainie? «Treba pakazvać, što vam nie ŭsio roŭna,

— ličyć Natalla. — I heta pavinna rabić nie tolki Cichanoŭskaja, a ŭsie biełarusy».

Čytajcie taksama: 

«Ciapier ja razumieju, jakim byŭ durniem». «Terapija nie adrazu daje efiekt». Čatyry realnyja biełaruskija historyi pra depresiju

Adkul źjaŭlajecca strach rodaŭ i jak jaho pieraadoleć? Hutarym ź pierynatalnym psichołaham

Jak zachavać unutrany spakoj? Prytrymlivajciesia hetych troch praviłaŭ

• 40
• 0
• 2
• 6
• 0
• 5
• 3
• 0