«Ja nie viedała, chto jana takaja». Bondarava apraŭdvajecca za najezd na niaviestku Łukašenki
Błohier Andrej Pavuk pazvaniŭ danosčycy Volzie Bondaravaj, kab spytać jaje pra krytyku ŭ bok Hanny Siałuk (pad hetym psieŭdanimam piša pieśni niaviestka Łukašenki Hanna Łukašenka). Razmovu pakazali ŭ «Šuchier-šou» na Biełsacie.
Nahadajem, Bondarava niadaŭna, pabačyŭšy proźvišča Siałuk u prahramie dziaržaŭnaha kancerta razam ź inšymi niamiłymi joj artystami, nazvała niaviestku Łukašenki bečebieskaj i zmaharkaj. Praŭda, chutka vydaliła dopis.
Andrej Pavuk u razmovie z danosčycaj pradstaviŭsia kadebistam.
— Krychu pamylilisia vy tam nakont Hanny Siałuk, chacieli b vas pa telefonie papiaredzić, bieź nijakaj pozvy: budźcie ŭvažlivyja prosta, kali ŭčyniajecie svaje inicyjatyvy.
— Ja nie viedała, chto jana takaja, pakul mnie pra heta nie ŭdakładnili, — apraŭdvałasia Bondarava.
— Razumiejecie, usio ž taki čałaviek nie apošni. Było dziŭna daviedacca, što vy nie ŭ kursie našych najlepšych ludziej u respublicy.
— Surjozna, ja nie viedała. Pra heta nidzie nie pišuć. A ja śpiecyjalna takuju infarmacyju nie staŭlu sabie za metu šukać. Ja inšych ludziej šukaju, pa inšych pracuju.
Paśla Bondarava, vyrašyŭšy skarystacca momantam, zachacieła źviarnuć uvahu «kadebista» na inšych dziejačaŭ kultury, jakija joj nie padabajucca.
«Skažycie, kali łaska, a što nakont inšych dziejačaŭ kultury, jakija byli zaŭvažany ŭ 2020 hodzie? (…) Čamu jany śvieciacca? Čamu jany ŭdzielničajuć u dziaržaŭnych mierapryjemstvach? Čamu ich proźviščy stajać pobač z proźviščami pavažanych ludziej, kidajučy na ich cień?»
Pavuk paabiacaŭ razabracca.
Ciapier čytajuć
Dziadok patłumačyŭ, čamu vyzvalili mienavita tych palitviaźniaŭ, kaho vyzvalili20
Kamientary
Dźvie mocna niepryjemnyja asoby razmaŭlajuć. Jak mnie zdajecca, kasmetyčna adroznyja ŭ svaich pierakanańniach.
Tolki što Bondarava mahčyma (nia viedaju napeŭna) nie biuzžetnica.