U Zelvienskim rajonie padčas učarašniaha ŭrahanu mocna paciarpieła škoła
Učora ŭ Zelvienskim rajonie byŭ mocny ŭrahan, padčas jakoha nie abyšłosia navat biez čałaviečych achviar. Asnoŭny ŭdar pryniała na siabie vioska Bieražki, ale i ŭ inšych nasielenych punktach było niespakojna. Tak, u ahraharadku Hałynki davoli mocna paciarpieła miascovaja škoła, piša rajonnaja hazieta «Praca».
«U Hałynkaŭskaj škole mocna paškodžany dach. Paciarpieli i inšyja abjekty infrastruktury — carkva, ambułatoryja, krama «Rodny kut». Urahan nie abyšoŭ bokam i viosku Staroje Siało. Straty naniesienyja i sielskahaspadarčym abjektam — u pieršuju čarhu fiermam», — raskazaŭ kiraŭnik Hałynkaŭskaha sielsavieta Dźmitryj Suchalet.
Škoła sapraŭdy paciarpieła mocna. Častku dachu źniesła ad mocnaha vietru, a pavierchi zatapiła padčas zalevy. U vyniku — razburanaja stol, padcioki na ścienach i papsavanaja padłoha.
«Mocnyja paryvy vietru raźbili šyby i sarvali šyfier. Adpaviedna — paciakło ŭsio. Rabotniki škoły apieratyŭna nakryli plonkaj meblu i techniku, asobnyja pradmiety ŭžo vynieśli ŭ bolš biaśpiečnaje miesca. Ciapier starajemsia svaimi siłami likvidavać nastupstvy stychii. Budynak abiastočany. Dla dziaciej, jakija adpačyvajuć u pryškolnym łahiery, arhanizavali centralizavany padvoz u susiedniuju — Dziarečynskuju škołu», — raskazała dyrektarka škoły Nina Samojłava.
Adnaŭlenčyja raboty ŭ škole, jak i ŭ cełym pa Hałynkaŭskim sielsaviecie, jak paviedamlajecca, užo pačalisia.
Ciapier čytajuć
«Ja jašče moh sumniavacca ŭ sabie. Ale kali Maša takoje zrabiła!» Nieviadomyja fakty pra Viktara Babaryku raskazała jaho advakatka Natalla Mackievič77
Kamientary
tam muchčyna pahib. choć nie Maksik Dizajnier, nie?